greiða frá, er líkt til at hini bæði lopini eru komin aftaná við stuttum millumbilum. - Tað eru altíð bilar eftir Kunoyarvegnum. Og soleiðis kann ein rokna við, at tey eru komin mestsum ísenn, greiðir Jaspur
tyngdi hann. Vørrin hevði hug at detta niður. Hann kom ikki út úr bussinum har hann sat fremst. Bilar høvdu hansara stóra áhuga, og tá hann ikki var førur fyri at koyra, so kundi hann spæla sum um at
hesin dagur varð fyrr hildin at vera føðingardagur hjá onkrum minni væl umhildnum harra. Men einki bilar. Øll fáa skrivað undir. Myndir verða tiknar, og fólk eru nøgd við úrslitið. Práta og hugna sær, áðrenn
tónleiki og framførslur, men fyrst og fremst fáa vit eina miðju sum er ætlað gongufólki framum bilar. Tað einasta óhepna, haldi eg, við hesum hugskoti er, at veðrið í Føroyum stundum er so ómentað sjálvt
menniskjaliga ikki saman. Hví vilja vit hava alt so nær okkum sjálvum? Øll hava vit fínar, nýggjar bilar, og í flestu førum almennir góðir vegir, ið binda landið saman. Hugsa vit aftur um Suðuroy, so er
innlandsísin. ?Har inni, greiðir Tom frá, hevur VW sínar royndarkoyringar, tá teir royna nýggjar bilar. Eina breyt góðar hundrað kilometrar inni á ísinum. Vit venda okkum móti setandi sólini, langt, langt
vera teir einastu í almennum bussi. Eg gevi honum rætt beinanvegin, tí eg síggi fleiri limousine-bilar koma trillandi spakuliga inneftir. Vit fara inn við góðum treysti, men áðrenn vit sleppa inn, mugu
ein neisti man hava verið tendraður, tí tá tey vóru um 16 ára aldur, funnu tey saman. Tá vóru fáir bilar, og ferðslan var lítil. Men pápi Per átti bil, og hann sá í millum fingrar við, at sonurin koyrdi
vit ikki koma aftur í, sigur Óli Hammer. ? Vit hava nú ovmikið at plássi á bildekkinum, bæði til bilar og til farm. Um farmurin fer at órógva bilaflutningin, so mugu vit taka støðu til, um vit skulu loysa
ávu«. VÆL SKRIVAÐ Verður kortini farið inn í bókina, so er eisini skjótt greitt, at innihaldinum bilar einki. Ein sveimandi, hugleiðandi, afturlítandi og ikki minst vælskrivaðum fyrsti kapitul er allur