merkja sendingarnar. Sum myndamaður gleðir Jógvan Eli Dam seg nógv at koma meira út um landið at taka myndir, tí náttúran er so vøkur, og ikki minst spennandi er nú ljósspælið í kavanum. - Okkara mál er at

og fingu eisini høvið at síggja brim. Cosmin fór so nær briminum, fyri at fáa nakrar dramatiskar myndir í kassan, at undirritaði mátti rópa á hann um ikki at fara longur út. Tey kenna ikki til brim í Rumenia

stuttlig uppliving, sigur Teitur. Sjónvarpsrásin DR1, ið sendi beinleiðis frá hátíðarhaldinum, vísti myndir av Teiti, beint áðrenn hann skuldi á pallin at framføra. Vertirnir vildu vera við, at ikki bar til

ljóðførum, meðan ferðafólk í litføgrum klæðum, ið ikki eru keypt til góðveðrið, spáka, hyggja og taka myndir. Øll hava tó eitt í felag, nevniliga at tónleikaligu løturnar vilja øll uppliva. Longu tá ferðafólk

samrøður við Jógvan Arge og Armgarð Arge og persónligar oyggjasøgur frá Snorra Brend geva okkum myndir, sum vit kunnu samspegla okkum í. Nýggja sjónvarpssendingin, Frætt og Fregnað, fyllir sama tørv.

nógv at rutta við, sigur Gunvá við Keldu. Hon skilir tó atfinningar um grindadráp, tá fólk síggja myndir, sum eitt nú sjónvarpið vísti av grindadrápinum í Klaksvík. - Jú, tað skilji eg. Alt slakt er ótespiligt

skúlanum á Haiti, í Føroyum og greiddi skótunum frá um vanlukkuna og søguna hjá Haiti. Har vóru vístar myndir, sum millum annað vístu hvussu illa jarðsjálvtin var farin við skúlanum. Finnbogi Olsen, offiserur

gott fólk afturat sær og hann takkar m. a. Øssuri Johannesen fyri at hava hjálpt til, at hava fingið myndir til vega til bókina, sum Dagmar Warming hevur skrivað tekst til ? týddur til føroyskt og enskt. Men

av myndunum upprunaliga komu. Umframt áhugaverdar familjumyndir av kendum tvørafólkum, eru eisini myndir av Tvøroyri og øðrum støðum í Føroyum. - Myndirnar eru, eins og mongu innkomnu skjølini á savninum

sjúkrasystrum, ið høvdu fakligan førleika á høg­um stigi og myndugleika har­eftir. Hesar royndir og fyri­myndir hevði eg við mær, tá ið kom til Klaksvíkar at starv­ast í 1987. Men tað var skjótt, at eg beit merki