“amatør-kjak undir húsahornunum”, um hvør fekk starv og ikki, tí hesi uppáhald hava verið ivaleys av í okkara lítla landibæði innan alment og privat virksemi Fari at koma við nøkrum viðmerkingum til seinastu [...] søgufrøðingurin, ikki bara sum sagt, heldur lívið í tí, men blæsur nýtt lív í, og fer út um tað “ganska land” við meiri enn einum ferili av staðfestingum við ódokumenteraðari leikmannakeldu, og hevur brúkt hana

høvdu kannað um 7.000 tjøldur í Englandi, og tað er relevant í mun til Føroyar, tí tey flestu av okkara tjøldrum ferðast til Onglands. - Av teimum 7.000 fuglunum, sum vórðu kannaðir, vóru tað 2,8 prosent [...] Føroya er greið: - Brúksskyldan av føroysku jørðini má merkja, at seyðurin skal roytast. Vit mugu sum land tryggja, at seyðurin ikki sleppur at ganga og kasta ullina av sær í haganum, sigur Sjúrður Hammer

Tilvitanin um frælsisins prís er ov lítil í Føroyum. Tí skulu vit vera stolt av okkara veteranum. Men vit kunnu ikki vera partur av danska herinum uttan av hava nøkur rættindi (Tala hjá Sjúrði Skaale í [...] minsta sagt sína meining Realistisk set vil der aldrig kunne være reel ligestilling mellem rigets tre lande på dette område. Dertil er forskellen i størrelse naturligvis alt for stor. Men hvis Færøerne i hvert

hjá øllum skapningum, ið hava gróður í náttúruni sum fyritreyt fyri framhaldandi lívi. Hjá flestu okkara eru nakrar hendingar í náttúruni serliga hugtakandi. Áhugamálini eru ymisk, og í nógvum førum eru [...] eldra ættarliðnum vóru við hesuferð Pól á Ríp og Jóannes í Garðinum. Eitt lið við Pól á Ríp fór upp á land á Sigmundargjógv. Fyri at sleppa heilt upp á Sigmundarsess var fyri langt síðan settur ein kongur

eru vit øll ymisk, og tað er eingin loyna, at øll hava sínar duldu dreymar. Men í mun til flestu okkara, so valdu tey bæði at liva dreymin út. Í fyrsta umfari var hugurin at hava sex saman onkrastaðni [...] Eg eri lættur at ávirka, men Føroyar tóku veruliga beinini undan mær. Her er veruliga talan um eitt land, sum er ein fjaldur gimsteinur, og einasti trupulleikin er, at fólk kenna ikki landið. Simon Anholt

týdningarmikið, at vit læra okkum at gerast betri til at fortelja øðrum, hví Føroyar er eitt gott land at ferðast í. - Vit eru alt ov lítillátin og tora ov illa at fortelja ferðafólki, um hvussu góðar [...] góðar Føroyar eru. Vit eru rímiliga vælfungerandi, og tey allarflestu ferðafólkini, sum hava vitjað okkara oyggjar, lata væl at. Tað er eingin orsøk hjá okkum at vera lítillátin, tí sum heild duga vit væl,

røkka út um tað einstaka sjúkrahúsið.” Fyri okkum leiðarar á sjúkrahúsinum er tað púra óskiljandi, at okkara ovasti mynduleiki kann koma við einari slíkari áheitan. Ein hvør mynduleiki sum varðar av sjúkrahúsøkinum [...] verða eitt vælvirkandi akuttsjúkrahús fyri Suðuroynna og harafturat bjóða fram tænastur til alt Føroya land innan økir har okur hava førleika og tilfeingi. Í øllum kjaki sum er fari fram seinastu árini í u

aftur til Føroya okkurt summari, tá oyggjarnar eru uppá tað besta og grønasta. - Føroyar eru eitt land, sum ein eigur at vitja minst einaferð í lívinum!, undirstrikar Caroline. Tær vistu lítið um Føroyar [...] fremstu sessum, so hava tær ungu mammurnar tað torført í Finnlandi. - Eg veit um tríggjar gentur í okkara aldri, sum eiga børn, og hava tær tað ofta torført, og verða tær baktalaðar. Ofta fara tær úr skúlanum

húsunum. Men hesaferð liggja húsini oman fyri havyvirflatuna, og tað hevur ikki verið nøkur vatnflóð í okkara grannalagi, so er nakað hent, er tað ein trægrein móti einum vindeygað ella á takið. Annað skuldi [...] heldur máttu fara, sigur Mari Ann Robertson. Men Gustav gjørdist ongantíð so sterk, og tá hon rakti land var hon bert kategori tvey. - So hon gjørdist ongantíð so sterk, sum teir óttaðust. Men tað er ongantíð

at leggja uppskot fram, eftir lokna freist. Óvanligt og óhoyrt í føroyskum politikki – men eftir okkara tykki ein gongd leið, sum vit vóna kann geva sitandi samgongu íblástur. Samstarv gongur báðar vegir [...] er at skapa eina nýggja arbeiðsmentan. Eingin ivi er um, at vit røkka fleiri málum til frama fyri land og fólk um vit geva hvørjum øðrum rúm og møguleikan fyri at ávirka – tað sama um fólk er í andstøðu