hetta einsamalt, og heldur ikki við einum øðrum makkara. Tey góvu hvørjum øðrum íblástur og leiddust hond íhond – fyri ikki at siga huga í huga – út á villastu víddir, ja út um har, ið sjálvt barnsins óavmarkaða
útborið hesaferð, at tíðindadeildin hevði researchað og funnið útav, at hesin sami Edmund Joensen við hond og fót hevði stríðst ímóti eini fólkaatkvøðu, enntá atkvøtt ímóti henni, táið ein broyting í valskipanini
um hugnaligar føðingardagar við eingilskum postalíni og silvurskeiðum. Og so hóskar heitt kakao sum hond í vøtt ein kaldan, hvítan ”kakaoveðursdag” við stórkava og fótakulda. Gott kakao, ella sjokoláta,
gávumildur, men tú gav. Tú tosaði ikki bert um at hava hjartarúm, men tú vísti tað. Orð tíni gingu í hond við verk tíni, og soleiðis hevur tú altíð verið. Tú vart í roynd og veru ein heiðursverdur maður,
við EU, og øll komu tey við somu niðurstøðum um, at vit í handilsligum høpi úteftir vóru bundin á hond og fót inneftir – surraði niður og krógvaði undir bonkarlokunum í sokallaða danska ríkisfelagsskapinum
fjølmiðlum og politikarum við sær. Hví eru vit so ótakksom fyri tað, sum er okkum givið frá skaparans hond? Farið ikki skeiv: Herferðin er ideologi meira enn nakað annað og úrslitið verður á mangar mátar
áskoðaraplássunum hesa løtuna. -Beinini vildu ikki bera meg, og tað kendist, sum at ein yvirvaksin hond tók fastari og fastari um hálsin á mær. Eg minnist einki. Tey søgdu, at eg var dottin einar fimm ella
í ríkið hjá Faðir sínum. Hini vinstrumegin fáa somu søgu burtursæð frá, at tey ongantíð hava rakt hond frá síðu fyri at hjálpa - hvørki so ella so. Tey vilja vita, nær tey hava møtt honum, men fáa at vita
tað segði mamma altíð,” segði Jóannes, fyrstu ferð eg hitti hann soleiðis rættuliga upp á tvey mans hond. Hetta vóru tey allarfyrstu orðini, hann segði við meg. Tað var á eini sjúkrastovu á B6 á landssj
í ríkið hjá Faðir sínum. Hini vinstrumegin fáa somu søgu burtursæð frá, at tey ongantíð hava rakt hond frá síðu fyri at hjálpa - hvørki so ella so. Tey vilja vita, nær tey hava møtt honum, men fáa at vita
