Sjónarhornið í bókini er eitt annað, enn vit eru von við. Realisman í » Tvístøðu « er naskari. Lesarin sleppur veruliga at smakka og lukta lívið hjá høvuðspersóninum Bartali heima á Viðareiði eins væl

jørð – og við síni mjúku rødd og sínum meinfýsni fær hvønn sum nærkast at fána burtur – gloymir lesarin ikki. Í savninum er ein kvinna umboðað, Edith Wharton (1862-1937) úr New York. Hennara søga – Seinni

ídnaðarhavnunum. Kunningin í Kommunuætlan 2020 um at verja trivnaðin í bústaðarøkjum er ógreið. Lesarin fær ta fatan, at heimafriður ivaleyst er nakað, sum verður tikið í álvara av kommununi, men friðurin

yvir í føroyskt mál. Hóast bókin er skrivað fyri meira enn tveytúsund árum síðani, finnur nútíðar lesarin nógva vitan á blaðsíðunum, sum er ógvuliga viðkomandi í dagsins samfelag. Forlagið HEMLIÐ gevur út

samstundis við tað ódámliga, sum vit í felag mugu fyribylgja og koma til lívs. Hugskotið er at árvakni lesarin lærur seg at steðga á við støður, har tað verður logið, svikað ella eitthvørt illgrunasamt býr undir

Soleiðis mugu ferðafólk standa í oysandi regni og bíða eftir Teistanum á bryggjuni í Hesti, sigur lesarin, sum hevur vent sær til In.fo. Lagt verður aftrat, at tað er uppgávan hjá Tórshavnar kommunu, sum [...] at fólk hava sent skrivliga áheitan til Tórshavnar kommunu um hetta, men har hendir einki, leggur lesarin aftrat. ##med2##

marglittir. Eg royni at reka teir eins og hvítar, morreyðar og flekkutar seyðir, í rætt. So kann lesarin, í sínum lag, tumma teir og meta um vektina. Um ævisøguna, ið Sprotin gav út í 2018, sigur Jonhard

spæla við ljós og myrkur, og teir mongu margtýddu smálutirnir gera, at teksturin víðkast, og at lesarin upplivir eina kenslu av nærveru. Við hesi myndabókini hevur Rakel Helmsdal ikki bara gjørt eitt stórt

nakað virði tá ið ósemjan er so stór? – Tað má vera upp til lesaran, hvat virði hann leggur í hetta. Lesarin í hesum føri, er landsstýrið. Tey hava fingið nøkur hugskot frá okkum. Hugskotini eru á hvør sínum

reyðbláa bakgrund og hevur eitt grønt exitskelti niðast høgrumegin, sum vísir vegin til neyðdyrnar. Lesarin finnur ivaleyst út, men hann kann altíð leita sær inn aftur at finna sær góðan lesnað í teimum 2250