og Súni á Dalbø hava sagt, at hesin spurningur skal sjálvsagt hava eina politiska viðgerð. Sjálvur helli eg tann vegin eisini, at vit politikkarar ikki kunnu venda blinda eygað til, tí spurningur hevur stórar

Royni seinni við spinnara. Og mín sann, um tað ikki eisini bar til. Tað sirmar. Seti meg á bakkan og helli meg afturá. Ta tutlar ein løkur undir oyranum. Eitt lítið skvatl av alduni, sum mestum bara akkurát

og lyfta seyðin. Ein rás gongur niðan á, sum mest er lík einari trappu. Fyrsta teinin er tað ber helli. Tað er ikki fyrr enn komið verður niðaná, at tað góða grøna grasið í fitilendinum er at finna. Royndirnar

venda. Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd. Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin

venda. Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd. Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin

venda. Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd. Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin

enn nakrar fáar mánaðir. Tó hómi eg framvegis tey trongu kjallarahølini, ið ikki vóru ólík einum helli. Bókapressan rúmaði nógv, bæði í vavi og í ljóði, har stóðu setikassar, í breiðu skuffunum lógu tær [...] ogiini, men nú eina hálva øld seinni má eg viðganga, at eg havi gloymt tað mesta. Kortini hongur helli-stemningurin í Lítlu Tvørgøtu eftir í minninum. ##med5## ##med6## ##med7## ##med8## Í dag er Føroyaprent

venda. Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd. Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin

innleggingar og garður fyri Gimbrarnar. Tað var garður fyri norðara býlingin, sum var kallaður millum Helli, og tí verður økið, har Ragnar Poulsen bygdi Sandblásing kallað Millum Garðanna. Henda frásøgn er [...] doyði. Elst var systirin Sanna, sum var 14 ára gomul. Hon gjørdist forsyrgjari fyri húsið har millum Helli. Hans Berg segði, at hann sum smádrongur metti alt, sum var stórt og sterkt eftir Sannu systir síni

varnaðust nakrir arbeiðsmenn, at eitt stórt hol var at finna aftanfyri. Tað vísti seg at vera eitt stórt helli. Teir, sum komu fyrst á staðið, sóu, at ein beinagrind var at hóma. Eisini glitraði ymiskt ímillum