stovninum eru munandi bøttar seinastu tvey árini, eru lítlar og ongar broytingar hendar í skránni. - Kjarnin í Øravíkarskjalinum er, at føroysku hyggjararnir skulu velja Sjónvarp Føroya sum sína fremstu rás
var ov lítil. Tey vóru ov fáment á fíggjarøkinum ? eins og øðrum økjum. Landsumsitingin nýskipað Kjarnin í problematikkinum í einum samfelag er ikki proportionalur við landsins stødd ella fólkatal. Í p
tað í ringasta føri fara at ganga, um Føroyar fóru at lata standa til, hvat innflytarum viðvíkir. Kjarnin í hesum er ein hugburður, sum kann kallast innflytarapolitikkur sum eitt verndartiltak. Hetta er
tað í ringasta føri fara at ganga, um Føroyar fóru at lata standa til, hvat innflytarum viðvíkir. Kjarnin í hesum er ein hugburður, sum kann kallast innflytarapolitikkur sum eitt verndartiltak. Hetta er
hin lesa ymiskt, sum hann hevur skrivað, og hesin blandingur av endurminningum og hugleiðingum er kjarnin í bókini. Frásøgnin er eitt sindur gamalslig og stirvin og er meira eitt essay-kent íkast í kjakið
tá ið vit koma burtur frá tí egocentriska. Tað er vert at steðga eitt bil uppi yvir hesum orðum. Kjarnin er tann, at oyggjanna syndran speglast í fólkinum, skapar sundurlyndi, sjálvsøkni og smáhugsan. Og
spurnartekin við pástandir, og at vera opin um óvissuna og kompleksitetin í einum máli, er sjálv kjarnin í vísindaliga arbeiðsháttinum. Um man ynskir eitt upplýst og opið kjak, so er tann einasta leiðin
sum leiðara. Og han orðar sína egnu niðurstøðu: ” Tað. hendi, og tí kann tað henda aftur. Tað er kjarnin í tí eg havi at siga ” Hann sigur ikki at tað fer at henda aftur, at tað kann henda, tí tað liggur
fluttur út á avrættingarpelotongina, men makkaði tú ikki rætt, hugsaði tú ikki sum politbureau´ið, kjarnin, var eksklusiónin vís. Jósup Stalin var fyrimyndin par excellence, ongin rakk honum til kníggja,
sjálvum nakran trupulleika. Men tey útbúnu fólkini eru tann vantandi liðurin í eini størri heild, har kjarnin í stuttum er, at: samanrenningin millum útbúgving og praktiska lívið í føroyska samfelagnum kann