eftir ætlan. Tað er nú ikki longur nak­ar yvi um, at tað kann tað almenna ikki í longd­ini og skipanin ann­ars hevur í stóran mun ført til initiativ­loysi, apati og ábyrgdarloysi millum borg­arnar. Ikki tí

Sjálvur heldur hann ikki, at hetta gongur ímóti bíbliuni at loyva teimum hesum. ?Tað kemur so eisini ann uppá, hvussu tú lesur bíbliuna. Hvat virðar tú mest av øllum, og hvat tekur fram um, sigur Bergur.

dómpróstur verða innsett sunnudagin 31. januar. Her er talan um Una Næs, sum er nýggjur dómpróstur og Ann Dahl Hansen sum er sóknarprestur í Suðurstreymoyar eystara prestagjaldi. Tá henda gudstænastan er avgreidd

dømi er ferðavinn­an, sum kundi verið mið­savn­að í Vágum, har vit framm­an­undan hava flogvøllin og ann­að ferðavinnuvirksemi. Eisini áttu myndugleikarnir at sæð týdningin av at savna umsiting, eftirlit

studieværelse. Jeg så en liten mann, som virket selvutslettende og sky. Ubetydelig. Jeg oppdaget noe annet. Et menneske gjennomlyst av åndskraft. Han var en stor mann i en liten kropp. Han stilte det første

utenfor forblir gjemt i det lavthengende skylag. Strand og hav er en grå entonig flate. Jeg husker en annen dag med tindrende klart utsyn over den samme strand og det samme hav. Solen strålte uavbrutt forgyllende [...] Kunst til nytte, og umistelig daglig glede for oss selv og de som gjester vårt hus. Jeg betrakter et annet hus. I Kirkjubøur. Et hus med en iboende sjel. Bygget av ham som bor i det. Av drivtømmer sanket langs

at halda røðu. Funningsfjørður stendur eisini fyri tørni sunnudagin hin 1. desember klokkan 16, har Ann Karin Kjeld fer at lesa jólaevangeliið. Torbjørn Jacobsen, sum heldur røðu í Oyndarfirði hin 1. desember

Diana elst av systkjunum. Í 1962 giftist hon við Finn í Puntabyrgi av Tvøroyri, og eiga tey børnini, Ann, Margee og Tórur. Barnaárini vóru góð, men Diana mátti arbeiða fyri seg. Pápi hennara, sum var timburmaður

troystaði sær. Tað var á hennara val­fundum, at fólk stóðu og róptu: Obama, Osama, Obama, Osama….. og ann­ars róptu ókvæmisorð eftir Obama. Tað sama var í senats­vali­num. Í North Caroline nýtti Elisabeth

Prentmiðstøðini. Men tá eitt blað ikki betalir fyri sítt prent, so hongur tað ikki saman – og so má onkur ann­ar gjalda. Spurdur er tað er rætt, sum Árni Gregersen sigur, at tað er meira enn dupult so dýrt at