Helena Dam á Neystabø, landsstýriskvinna í mentamálum, eisini røðu. Um kærleikskúluna verður sagt, at hon er eitt yndisligt listaverk og ein savnaragripur. Tað er ein munnblást glaskúla við einum bandi, ið
Annika Olsen segði seg eisini vóna, at hetta økið framhaldandi kann vera snúningarasin í bygdini, sum hon tók til. At enda las landsstýriskvinnan upp eitt vers í yrking hjá Hans Andriasi Djurhuus, ?Tit sum
er júst oljan, sum er høvuðsorsøkin til at rakstrarúrslitið hjá SEV ikki er frægari enn tað er, tí hon er so dýr. Annars sigur hann, at tey í SEV hava vent hvørjum steini fyri at finna sparingar - Skulu
ígjøgnum, og vórðu samdir um, at ein bátastevna mátti verðið spennandi. Hetta komst eisini av, at hon kundi verðið relaterað til Undirhúsið, samstundis sum tiltakið fyri VÍF kundi verðið relaterað til
í stóran mun merktar av ítrótti, kapping, penganýtslu og eisini skundi. Bátastevnan er øðrvísi, tí hon er miðsavnað um bátar, samveru og hugna – og fólk hava stundir at práta og syngja. Tað er ongin loyna
savnaðir í Hoydølum og tað heldur Herleif Hammer er ein stórur fyrimunur. Lonin er ikki keypt, men hon er leigað í fýra ár, tí tá vænta tey, at tað verður klárt at flyta inn í nýggja skúlan við Marknagil
beint ímóti føroyskum áhugamálum. Soleiðis ljóðar fráboðanin frá landsstýrinum nú seinnapartin, og hon er undirritað: Kaj Leo Holm Johannesen Løgmaður og formaður í Sambandsflokkinum Jørgen Niclasen La
fara vit at útvarpa seinnu hálvfinalurnar, tá spenningurin er enn størri, og avgerðin fellir, sigur hon. Stjórin á Rás2 sigur, at rásin kundi hugsa sær at útvarpa hálvfinalurnar, men at tey vilja ikki standa
frúan oman aftur í Brúksina at keypa sórnar sokkabuksir, sum glinsa og halda øllum innanborða. So hon verður ein ordilig sild hesa náttina við sildasalat og sildavalsi til tann stóra papptallerkin. Og
Elna svarar: Tá nógv fólk hyggja uppá meg John svarar: Tá onkur rósar henni fyri okkurt gott, sum hon hevur gjørt Hvussu nógvar pengar brúkar tú uppá klæði um mánaðin? Elna svarar: Ikki nógv, tað er kanska
