slætta í Sinears landi, har hugmóðin tók okkara forfedrar, táið teir fóru undir at byggja sær eina slóð upp í himinin, og Hin Almáttugi mátti intervenera og steðga ørskapinum. Ein brasilskur toftamaður

Men týdningarmikið. Tí tá fólk tosa um “grammar reiðarar” gloyma tey, at teir mangan hava brotið slóð, skapt arbeiðspláss, stórar inntøkur og latið veldigar upphæddir til góð endamál. Og tá ið fólk tosa [...] Men týdningarmikið. Tí tá fólk tosa um “grammar reiðarar” gloyma tey, at teir mangan hava brotið slóð, skapt arbeiðspláss, stórar inntøkur og latið veldigar upphæddir til góð endamál. Og tá ið fólk tosa

partapolitiska dimensiónering, sum fløkir meira enn hon greiðir. Í hvussu er er avleiðingin, at ongin slóð í løtuni gevur minsta farran av, at stjórnarrættarligi spurningurin, loysingin um man vil – meginmálið

tit og vit eiga íløguna, og meira sæst nú eftir optimistarnar, heldur enn pessimistarnar, á søgunnar slóð. Landið er lítið, men havið er stórt. Ongastaðni er lutfallið millum land og hav størri enn júst í

Fjølmiðlarnair høvdu fingið nartlað eitt hol í kíkaroðið, og síðani hevur alt málið fylgt eini logiskari slóð. Nakað av gruggi og yvireksponering av smáputli hevur darvað sýnisfeltinum millum eigaran og teir

Føroyum, so vit ikki drepa teir fáu kapasitetar, vit hava í okkara landi. Tvørturímóti eiga vit at rudda slóð fyri teimum, sum kunnu lyfta okkara land á hægri tindar.

náttúrunnar skipan og sum ein gudur rætti út kraftarhond mína fyri at leggja meg útí og steðga tí blóðigu slóð millum bøðil og offur" (Á strondini tíðleysu úr Dropar í lívsins havi 1978). Vit menniskir kunnu gera

kioskini á keiini tú bløð og tubbak fært, har hitti eg ein gamlan vin, hann livir lívið hart. Hann slóð meg dygt á herðarnar og beyð mær eina bjór. Um alt og einki tosaði, meðan fólk tað kom og fór,« syngur

kioskini á keiini tú bløð og tubbak fært, har hitti eg ein gamlan vin, hann livir lívið hart. Hann slóð meg dygt á herðarnar og beyð mær eina bjór. Um alt og einki tosaði, meðan fólk tað kom og fór,« syngur

elituna... Ístaðin, tak væl ímóti eini verð, har tey, ið víkja frá normalinum, ið hætta sær at bróta slóð og siga tað óhugsandi, og tora at manifestera síni sjónarmið, enda sum útskot! Ein verð, har tey “klóku