síggj vit eina ørn. Tann stóri guli bussurin sjaggar longur niðan. Vit koma líka niðan í Hatcher Pass, har eitt gull-nám var í farnu øld. Her var eitt heilt samfelag, við skúla og nógvum arbeiðsfólki
sjáldsama skapi. Beinanvegin flogfarið fór úr Danmark, skuldu vit fylla út serstøk pappír at nýta til passportkontrol í floghavnini í USA. Hetta skuldi so nýtast í fyrstu amerikansku floghavn. Eftirlitið
na hjá faðir mínum, sum segði: ein hálsur er háslættin millum tveir dalar. Og henda frágreiðingin passar sera væl til Hálsin í Havn. Hetta vindbarda staðið er júst háslættin millum teir báðar vinmenninar
Hon um hann Hákun, hann er: - fittur - erligur - til at stóla uppá - roynir altíð at gera hinum til pass - ordnar øll pappír Hann um hana Mamy, hon er: - fitt - erlig - er altíð glað, og ongantíð morgunljót
fram við tí sama á Berlingske Tidende. Við síðuna av skrivaði hon leikrit, eitt nú til tveir Dirch Passer-filar og røðina »Huset på Christianshavn«, áðrenn hon skapti »Matador« seinast í sjeytiárunum. Lise
týningarleguni í Dachau, skrivar Die Deutsche Welle. Uppboðssølan fevnir eisini um samleikabrøv og pass hjá jødum, sum megnaðu at flýggja til Chile og Argentina undir seinna heimsbardaga. Slitnar jødiskar
hæddarsjúku. Eitt lítið petti koyrdu tær aftrat við bussi, til tær komu til eitt stað, har tær skuldu vísa pass og ferðabræv. Avmarkað er, hvussu nógv kunnu sleppa fram við har hvønn dag. Byrjaðu lætt Í fyrstuni [...] bíðirøð var til tey við reyðum passi. Vit sluppu beinanvegin í gjøgnum, og høvdu vit ikki havt grønt pass, vóru vit komnar ov seint til flogfarið.
at Bugtenerne aldrig omgaae flere end 4 Masker (Ejer). – At Strikkepinderne (Stokkarnir) vælges passende med Uldgarnets Tykkelse, saaledes, at Trøien ikke bliver forløst knyttet, er nødvendigt at iagttages
Det færøske må ikke kastes over bord. Det skal bjerges med over i den nye tid og finde en form som passer til denne". Her er nógv, ið skurrar í oyruni av hesum, Jørgen-Frantz skrivaði í 1936, m.a. dugdi
deres legimation frem. Legimationen viste, at de var døve. Til sidst var det i orden og de kunne passere og slap med livet i behold. Men Hilmar har sagt, at selve oplevelsen var forfærdelig! 1949 var året
