Etiopia í 1960 vóru bara 10% av fólkinum, sum dugdi at lesa. Vegirnir vóru heilt vánaligir. Tað vóru bert tríggir høvuðsvegir frá høvuðsstaðnum suður gjøgnum landið. Ein í eyst­ara partinum, ein í vestara [...] kundu vera nógv. Ofta var tað langur vegur at bera, og tað kravdi nógv fólk, tey kundu vera upp til 10-15, sum skiftust um at bera. Har kundu vera eini 200 fólk, ið lurtaðu. Hátalarar vóru inn á sjúkrahúsið [...] hermaður við byrsu undir liðini á honum. Eg segði nøkur orð við hann um at “tú kennir vegin.” Kona hans­ara sat í einum horni við einum lítlum barni. Eisini hon sá rædd út. Eg sigi við hann á ensk­um, so hinir

Leiðarin hjá BSW er Sahra Wag­en­knecht, ið er útbrótari úr Linke, og henn­ara uppstilling kann tí føra við sær, at næstan 10% av vinstr­a­hall­astu atkvøðunum fara til spill­is, um bæði BSW og Linke snáva

ytru Hebridunum eru eisini føroyskar slóðir. Ein teirra er Anna Súsanna f. Poulsen, av Sandi. Henn­ara foreldur vóru Jacob Sofus Desiderius Poul­sen, kendur sum Sofus í Garðinum úr Skúv­oy, og Valgerður [...] hevur verið tann mótsetta av gongdini í Føroyum. Í 1841 búðu 23.000 fólk á Skye. Tá vóru færri enn 10.000 í Føroyum. Í 1971 var fólkatalið komið niður á 7.000. Tað er síðan hækkað aftur til eini 12.000

var um at drukna. Vitjan í upprunasamkomuni hjá Sloan Koyrt varð eitt sindur í býnum, til vit kl. 10,30 skuldu koma til Gospel Hall, Brøðrasamkoman í Dalry. Maðurin ið byrjaði hesa sam­komu í 1864 var [...] ta gomlu, gomlu søgu”, soleiðis byrjar ein av teimum sálmum, ið William Sloan og trúarfelagar hans­ara sungu onkuntíð umleið 1906, tá ið teir hildu evangeliskan útifund á Húsabrúgv, har vit búðu um tað

umborð í skipum, so tað bar ikki til at geva boð frá sær. Tá ið vit týskvøldið móti skýming eru komnir 10-15 fjórðingar norður frá Orknoyggjar, nú brennir hann á høgt við ódnarveðri. So skal repast. Tað var [...] var farið í hvønn krók. Alt hug­­tók okkum, maskinan og stýr­húsið, sum var tað stóra undri í okk­ara eyg­um. Eg minn­ist til rattið, telegrafin niður til motor­in, og ikki at gloyma hil­lina aftan­til

eitt hjáputur hjá teimum. Tað var bara onkuntíð inn í millum, at ein og tveir menn kundu koma til okk­ara. So vit blivu liggjandi. Tíðin gongur, og eg ilskaðist. Eg var heima hjá hesum manni við hvørt, men [...] tíð. Vit sigla norður eftir, og vit komu so dagin eftir norð um Orknoyggjarnar. Tá ið vit eru komnir 10-15 fjórð­ing­ar norð um Orknoyggjarnar, nú gekk vindurin meira upp í ein vest­an, og tað var stormur

Hon fór á vevskúla, og or­sak­að av bardaganum slapp hon ikki heim aftur. Hon giftist við dansk­­ara og varð verandi í Dan­mark. Eftir at Angelika var deyð, kom systir hennara, Jacobina, at halda hús [...] fór at lesa til djóra­lækna. Tey giftust í 1946 í Kvívík. Hann varð liðugur í 1952 og arbeiddi í eini 10 ár í Jyllandi. Til Føroyar at vera djóralækni Í 1962 kom Dánjal til Føroya at vera djóralækni. Carl

Føroyingahavnina. Har var ein rúgva av føroyskum skip­um og fiskimonnum. Tað kom nógv fólk umborð til okk­­ara. Millum hesi vóru Jo­hann­es Bæk, fyri­støðu­maður á gamla sjómansheiminum í Føroyingahavnini, saman [...] uttastu skerini. Heimferðin var stríggin. Veðrið var ringt, og vit høvdu 17 samdøgur heim. Vit høvdu havt 10 dagar yvir, so tað var munur á. Tá ið vit komu á Klaksvík, hetta var 28 september, var nógv fólk og

ørindini vóru, um vit ikki kundu koma til hansara heldur enn til Aldu­felagið, har vit nú høvdu okk­ara viður­skifti. Vit skuldu fáa eina betri kontrakt frá honum. Eg svaraði tó ikki til hansara í fyrsta [...] brim. Tá fingu hesir menn eitt øgiligt stríð, og teir gjørdust ígjøgnum. Hetta knossið fyri at fáa 10-15 krónur fyri tunnuna! Teir tóku eisini ís og sild umborð. So komu teir inn eftir brøvum og við brøvum

síðan dragast eftir jørðini niðan á vitan. Víst er hetta ikki langt, tá gingið verður leysur, einir 10 minutt­ur. Men hetta tók sjálvsagt nógv longri tíð, táið fløskan skuldu dragast. Nýttar vóru einar [...] glæmuna frá húsum av. Í komandi parti greiðir Janus frá, tá ið hund­urin hjá teim­um bjarg­aði lívi hans­ara. Eisini er frásøgn hjá Jørgen Falk Rønne um eina hvítu­sunnu­útferð til Dímunar.