Dusina, synunum, abbabørnunum og oldurabbabørnunum. Friður verið við minninum um verfaðirin og fari eg altíð at minnast hendan álvarsama mannin við tí hjartaliga látrinum. Hann segði tingini bart
hava verið dekan ov intensar, bæði í samband við arbeiði og flyting, og eg havi í løtum hugsað, at eg fari at ynskja at gloyma tær. Men tá eg taki samanum, so er ikki ordiliga nakað í farna árinum sum eg havi
so teir biðja meg verða longri á vøllinum fyri at spæla tunt í okkara høgru síðu. Tað riggar og so fari eg ígjøgnum, men tað er nakað spíkst. Eg plagi at skora av høgra vongi, men ólukkutíð, so brenni eg
velja um hann skal stuðla Wales ella Íslandi, nú bæði hava spælt seg til sítt fyrsta EM-endaspæl. - Eg fari at halda við bæði Wales og Íslandi. Kanska eitt sindur meira Íslandi. Eg havi búð her í sjey ár, havi
vavdur inn í eitt tjak um vit eiga at hjálpa fólkum, sum eru í neyð kring heimin – hendan spurningin fari eg ikki nærri inn á í hesum umfari meira enn at vit í Føroyum, eins og flest aðrastaðni í heiminum
eina og hvørja tíð at vísa fíggjarligan opinleika og hartil trúvirði mótvegis borgarunum í Klaksvík. Fari ikki at viðmerkja óviðkomandi meiningar um mítt virði sum býráðslimur, men vil tó reinsa meg fyri
við Sjúrði Skaale: Hvussu kemur HM at ávirka títt summar og hvussu nógv fert tú at fylgja við? - Eg fari ikki at seta aðrar summar-aktivitetir til viks fyri at hyggja at HM, so ávirkanin verður avmarkað
fyri nakað, tey siga at tey ætla at gera. - Løgreglan kann ikki taka meg fyri tí um eg sigi, at nú fari eg at koyra alt ov skjótt. Løgreglan kann ikki taka nakran, fyrrenn brotsverkið er framt, leggur hann
at síggja, hvussu tað verður í næstu viku, tá ið steypafinalan leygarkvøldið er farin afturum. Eg fari ikki at útiloka, at Jóan Símun verður boðsendur, men fyribils verður tað ikki, sigur venjarin, og
stak vánaligu umstøðunum alt hetta skúlaárið, verða væl ikki revsaðir fyri eitthvørt, ella hvussu? Eg fari hervið at heita á Mentamálaráðið, leiðslu skúlans og onnur viðkomandi, um at taka málið upp aftur
