viðmerking og undirforstaði, at politiska baklandi má líka kunnast um hendan spurningin. Spyrja vit ein borgara, so kunnu vit vanta at fáa eitt nágreingligt og viðkomandi svar, um júst hví, tey hava valt eina

ismu og rindalismu til lívs, so má okkurt róttøkið henda. Og tað er løgið nokk hent við at ein borgaralig stjórn hevur skapt ein virðispolitiskan vígvøll, har lívsspekirnar, mentanarsjónarmiðini, og hvat

høg krøv. Men eg haldi ikki, at vit skulu banna teimum at stilla upp í politikki. Einum og hvørjum borgara skal vera loyvt at bjóða seg fram at gera mun í politikki. Hetta er okkara demokratiski rættur, og

har sum fólkið er. Ikki bara millum klokkan 8 og 16, men altíð. At vísa fólki – hvørjum einasta borgara – virðing. Og í verki vísa, at tú ert partur av teirra lívi, at tú kennir teirra støðu; og at føla

at man svíkir, um man ikki tekur sjálvsøkna ábyrgd, men krógvar seg aftanfyri kollektivinum. Frá borgara til brúkara? “Borgarin” er eitt hugtak, ið er nógv viðgjørt í samfelagsfrøðiligum litteraturi, og

demonstrativt sjónvarpið so hart, at tað doyvir gangin og endurtøkurnar, og eg hoyri dómpróstin doypa borgara nummar 18.000 í Havn. Og tá hann saman við børnunum í kirkjuni biður bønina sum, Jesus lærdi okkum

Føroyskir borgarar hava longu nú góðan møguleika at ávirka dagsskránna og uppskotini í Løgtinginum, og tí er tørvurin á einari borgarauppskotsskipan í Føroyum avmarkaður, meina summir føroyskir politi

Fyri sítt stóra arbeiði í yvir 20 ár við orkestrinum Ælaboganum er Annika Højgaard í kvøld heiðrað av Lions Club Tórshavn sum ársins borgari. Tá ið orkestrið Ælabogin byrjaði í Skansastovu í Havn tann

Føroya rættur viðgjørdi í dag rættarmálið móti einum 40-ára gomlum manni, sum er ákærdur fyri at hava brotið inn í Djóralæknatænastuna í Havn í mars í fjør. Teir vóru tveir mans, sum brutu inn í Djóra