perspektivið nakað út í framtíðina, hvør man megna at rópa harðast. ? Norðoyingar ella skálafjarðafólk? Sandingar? Suðringar? Fólk á útoyggj? Og hvat er at rópa um? ? Undirstøðukervið? Ókey, men so er spurningurin
føroyingar framhaldandi liva í hesi skizofreniini? Ynski um einar sjálvstøðugar Føroyar, (sum summi rópa loysing), er ikki eitt stokkut mótafyribrigdi, sum onnur av og á skýra tað sum. Hetta er ein spurningur
bilinum og eygleiddi hana. Vit smíltust upp á hvørja aðra, tá hon leyp út úr førarahúsinum. Hevði hug at rópa ?gott hon sjálv!? - men lat vera. Kanska hevði hon ikki hug at vera Gravandi Gentan Sum Má Stuðlast
vandamikla slóð, sum gongur beint móti bókabrenning og sjallum og síðum kjólum. Og er tað tað, teir, sum rópa harðast um mentanarligu grundvirðini hjá tjóðini, vilja hava? Hví ætla teir annars at taka ábyrgdina
uttanlands. Mær dámar sera væl bretsku fótbóltsmentanina – hon er, sum eg plagi at siga, »gúppa og rópa kríggj«, sigur Atli Gregersen. Altjóða royndir telja 27 ára gamli Atli Gregersen hevur spælt átta
velduga virðing fyri skapanarverkinum og eina deiliga ósnobbuta medferð, sum tykist við frælsari rødd at rópa út í rúmið: »Eg eri eg og bara eg«. Í einum horni standa tveir málningar við baksíðuni úteftir. Eg
roynir at skorða seg millum væl mannaðu borðini. – Tíbetur standi eg ikki við barrina, har tey hanga og rópa. Men tað er øgiliga irriterandi, tá tey sita eisini. Tey eru so óhøflig og vilja ikki lova mær framvið
er smalur. Men tað ringasta strekkið er í veruleikanum vegurin úr Hovi niðan á Milliónsvingið, vit rópa. Hann sigur, at tann brekkan er brøtt við krappum svingi í. -Tá ið vit koyra niðaneftir, noyðast vit
til evnið.??Nú skal okkara land spara, og tá verða tey rakt, ið eru ringast fyri, og ongan hava at rópa fyri seg. Rópini úr Mosambik, úr Indonesia, úr Kambodja, úr Liberia ella úr Peru hoyrast ikki í Føroyum
vildi vera á listanum saman við Hans Tausen Olsen úr Runavík. Men ekkó hvørvur aftur og til ber at rópa okkurt annað. Maðurin sum sat eftir í hølunum á Róðrarneystinum á Glyvrum var Signar á Brúnni. Vrakaður
