sindur. Tað varð eisini boðað frá, á fundinum so væl sum mánaðir undan og eisini aftaná, at tað ikki bar til, at Dimmalætting ferð eftir ferð ikki rindaði sínar rokningar, eisini sjálvt um Georg lovaði at

byrjaði í Wall Street í New York í oktober 1929 og sum skjótt breiddi seg til allan heimin. Tann kreppan bar við sær í fyrsta lagi fíggjarligt og búskaparligt skrædl og í øðrum lagi var tann kreppan við til at

Ráðnum og øðrum. Hesar metingar geva eina heilt aðra mynd enn hana, sum landsstýrismaðurin í orkumálum bar fram í Tinginum, og so frægt mátti hann vitað. Upprunin til hansara viðmerkingar var, eftir tí eg skilti

Helena sigur, at ólavsøkuaftan gingu sonurin og hon heim. Hann var heldur troyttur av at ganga, og eg bar hann halakukk – eisini niðan Brøttubrekku. - Heimkomin legði eg sonin, og eg kendi meg sum eina superhetju

einstøkum sangi, júst sum heitið á innganginum til skránna sigur - Á vængjum söngsins. Løgini, kórið bar fram á konsertunum, vóru ymisk. Tó vóri felstu teirra gomul íslends tjóðløg, við eyðkendum víkingadámi

- Forvitni, er Davis Maria Rønstad skjót at svara, tá hon verður spurd, hvussu tað bar til, at hon valdi at fara á universitet, sum 50 ára gomul - Eg eri so øgiliga forvitin eftir øllum, stórum sum smáum

og Dímunar eru nógv umrøddar í føroyingasøguni. Har búði ma. Sigmundur Brestisson, sum um ár 1000 bar kristniboðskapin til føroyingar, og stríðið við ma. Trónd í Gøtu gevur okkum eina ímynding av tíðini

enn tey eru tað nú. Skúlalærarar og skúlanæmingar verða ikki roknaðir uppí her. Tey, sum tað annars bar til at halda frí hjá, høvdu summarfrí í 1-3 vikur. Fiskiskapurin var í føstum tíðarkarmum, og millum [...] forðingar eru at síggja. Tað er upp til tey vitjandi at ansa sær sjálvum og hvørjum øðrum. Í Noregi bar so at siga ikki til at seta bilin frá sær í nánd av náttúruperlu, um tað so var í oyðini, uttan at

innsløgini uttan hóvasták foldaðu seg glíðandi út í eini nýggjari søgu ella enn einum sangi. Soleiðis bar eitt nú til at uppliva bæði inniligan Kingosálm, bersøgnar yrkingar hjá Jóanes Nielsen, eitt sjónleikabrot

tey ferðandi leggja til merkis, at her er eingin keta, at lesa seg upp eftir. -Så her klatrede man bare op uden kæde. Vi er nogle barske drenge vi færinger, ha? flennir Palli, og danirnir brosa fólkaliga