tað aftur er farið at ganga betri í Føroyum. Hetta er spurningurin, sum Óli Breckmann fer at varpa ljós á í beinleiðis kjaksending á Rás2, klokkan 16 í dag, mikudagin. Teir, sum fara at kjakast, eru Bergur

ar­beiddi best og skjót­ast um náttina. Tey all­ar­flestu hav­n­arfólk sóu og vistu, at tað javnan var ljós á Javn­­að­ar­stovuni bæði klokk­an trý og fýra um náttina. P. M. Dam fortaldi, at nett­up hetta kvøldið

Zachariassen. Maluni dámdi navnið tó so væl, at hon ikki dugdi at ímynda sær annað navn. - Lý merkir ljós og glotti, og tað var sera sigandi fyri okkum til okkara fyrstfødda barn. Vit høvdu tó ikki avgjørt

fyri altjóða gerðarætt. - Fyri fyrstu ferð í søguni hjá ríkisfelagsskapinum hava Føroyar fingið grønt ljós til at føra eitt gerðarrættarmál sjálvi, sigur Kaj Leo Holm Johannesen, sum harafturat sigur seg hava

Black vegna Norðoya Listafelag og Sif Gunnarsdóttir vegna Norðurlandahúsið. Grunnurin, sum sá dagsins ljós 2011, yvirtók Posthúsið á samkomu 8. oktober 2013 fyri 5 miljónir krónur og skal reka tað sum mentanarhús

Kári P. Højgaard vil verða við, so er jú einki problem, og so tolir avtalan og øll viðgerðin dagsins ljós. Men tað er so eftir øllum at døma ikki bara fólk í and­støð­uni, sum ikki eru heilt álvu­l­ig við

okkara, Janusi, Vilhjálmi til áminningar: Ungur fórst tú felagsbróðir Tú var drongur aðalgóður og Har ljós brenna fá undir lágari lon, sæst gjølla, tá eitt av teim slóknar – Tá maður verður fúkandi fon, hitt

hevur tillagað hugtakið til at læna út veingir til tiltøk, sum eru kring landið hesa myrku tíðina. Ljós í myrkri ”Vit eru sannførd um, at tey flestu fegin vilja brúka endurskin, men at fólk ofta gloyma

svarið. Mansflogbóltur hevur verið á veg niður í eina tíð, so tað má okkurt henda. Tað má varpast meiri ljós á ítróttin, sigur Bartal Eliasen, sum vit eisini kenna frá fótbóltinum. - Tað er eisini ein trupulleiki

ikki spurdar. 4. Tað er bæði neyðugt og eitt gylt høvi hjá landsstýrinum at gera alt fyri at varpa ljós á handilstiltøkini hjá ES ímóti Føroyum, sum eru í vavi nógv ógvusligari, enn tey tiltøk, ið nú vetða