prestaumhvørvi, men samtíðar læknaumhvørvi. Longur inn í blaðnum hevur Jógvan Isaksen bókmentunarliga grein um Barbu og Jørgen-Frantz. Forlagið Fannir gevir eisini út forvitnisliga bók ?Vit kunnu sjálvir?.
Tað eru um 300 gravsteinar í kirkjugarðinum. Av hesum eru nú um 250 steinar umrøddir. Ein slík grein sýnist einsamøll ikki av nógvum. Men tilsamans man vera talan um 600 tekstbókasíður og um 1.000 myndir
áhugavert tilfar. Men tað hendi nú um dagarnar, tá ið eg í einum Tingakrossi fyri 1904 kom fram á eina grein um Jørgen á Nesi. Greinin var skrivað av Sverra Patursson, sum fyrst í greinini hevði hugleiðingar
Eyðgunn Samuelsen, tingkvinna ----- Herfyri var grein at lesa í bløðunum, har Jørgen Niclasen roynir at blástempla førda politikkin hjá sitandi samgongu við at pástanda, at danska stjórnin nú fer at skatta
Eyðgunn Samuelsen tingkvinna ---- Herfyri var grein at lesa í bløðunum, har Jørgen Niclasen roynir at blástempla førda politikkin hjá sitandi samgongu við at pástanda, at danska stjórnin nú fer at skatta
teirra familjur búgva. Eg kundi skriva nógv annað sum, Gabriel Kohner segði mær frá, men vil í hesi grein enda við eitt sindur um Via Maris. Via = vegur og Maris = sjógvur. Via Maris var handilisrutan frá
varatingkvinna fyri Miðflokkin, sum hevur sett Margit Stórá, landsstýriskvinnu í umhvørvismálum, ein grein 52a fyrispurning um málið. Ítøkiliga spyr hon soleiðis: Eru ætlanir um at regulera ferðslu á sjónum
Men tá gekk skjótt at finna vinnararnar. Tað eru 5 tey bestu sum vera tikin burturúr í hvørjari grein, og nr. 5 verður fyrst róptur fram og so víðari, og tað fantastiska, sum hendi var, at í báðum førum
leika við í hesi makabru framførslu, var Martemian Rjutin, sum varð nevndur í fyrra parti av hesi grein. Rjutin, ein lítillátin skúlalærari, fór longu fyrst í tríatiárunum at skipa fyri virknari, politiskari [...] chilenska skaldið Pablo Neruda í einari odu um deyða Stalins líknaði mannin, hvørs brøgd eru lýst í hesi grein, saman við ?mánan?. MIÐØLDIN VERÐUR av søgufrøðingum viðhvørt sett til at enda í 16. øld, um tað mundið
valdið í Münster. Limirnir róptu seg anabaptistar, t.e. endurdoyparar. Teir umboðaðu eina harðrenda grein av tí anabaptistisku rørslu, sum gjørdi vart við seg ymsastaðni í Europa, og sum annars mangastaðni [...] einasta dømið í heimssøguni um eina menniskjuskapta hungursneyð. Tað er ógjørligt í eini stuttari grein at lýsa, hvussun henda hungursneyðin ávirkaði tað einstaka menniskjað ella tað einstaka húskið. Hetta
