Góði Lítli! Eg sakni teg so sáran. Í dag hevði tú fylt 62 ár. Tað var so stutt ímillum okkum bæði; vit vóru yngst av 4 systkjum. Vuksu upp úti í Perskonugøtu, har mamma og pápi festu búgv, beint innan
stólurin nú stendur tómur. Nú vit aftur hittast, sita vit á eini matstovu í Runavík og skriva minningarorð um okkara góða vinmann. Vit hava mangan spurt okkum sjálvar, hvussu tað bar til, at tað fall so
Sivar, sum hann vanliga varð nevndur, var nr. 8 í barnarøðini av 12 børnum hjá Katrinu Jacobsen av Slættanesi og Símun Jóhan Eliasen úr Fuglafirði. 101 ár eftir at húsini uppi við Garð vóru bygd, og 1
einum samspæli, sum í senn er gagnligt og neyðugt til endurnýggingar. Eg fari at enda hesi fáu minningarorð um Úlf Hjörvar við eini týðing av einari lítlari perlu, sum kom fram fyri meg, nú eg frætti, at
Góði elskaði pabba Tað er so ómetaliga tungt at góðtaka, at tú ikki ert her á fold, saman við okkum meir. Okkum sum tú altíð, ja altíð hevði so stóra umsorgan fyri. Pabba og mamma eru bæði fødd og upp
At skriva minningarorð um ein, sum ein hevur fylgst við og hevur havt samfelag við, bæði til gamans og álvara, upp gjøgnum barna- ungdóms- og manndómsárini, fellur ikki lætt, men eg ynski at royna at festa
fekk gott ummæli Jákup Kjelnæs doyði 84 ára gamal í 1942, og skrivaði tá Richard Thomsen hesi minningarorð um hann: Alene den Betydning, der laa i, at Kjelnæs var et gunstigt og tilforladeligt Medium mellem
sparikassin fekk grótbygningin í miðbýnum, har hann enn heldur til. Var íðin sjálvstýrismaður Tað eru minningarorð um Elieser í Tingakrossi í samband við hansara 80 ára føðingardag í 1923, har tað verður sagt:
Ja omma góða, nú upprann tann tíðin at tú slapp hiðani foldum frá inn í dýrdina, har ongin sorg, pína, neyð, og grátur er, tað má sigast, at tað er eitt stórt undur fyri meg at fáa at vita at nú er tú
Jesus vælsigni tykkum, vóru altíð fyrstu orðini, omma segði, tá ið vit komu at vitja, so fevndi hon børnini og gav teimum ein koss á kjálkan. Nú er omma farin heim til teir ævigu bústaðir, einans eitt
