Ja omma góða, nú upprann tann tíðin at tú slapp hiðani foldum frá inn í dýrdina, har ongin sorg, pína, neyð, og grátur er, tað má sigast, at tað er eitt stórt undur fyri meg at fáa at vita at nú er tú
Jesus vælsigni tykkum, vóru altíð fyrstu orðini, omma segði, tá ið vit komu at vitja, so fevndi hon børnini og gav teimum ein koss á kjálkan. Nú er omma farin heim til teir ævigu bústaðir, einans eitt
eisini aftur í nýggju ávísuni, sum fyrstu tíðina legði dent á tíðindapartin. Í Dagblaðnum vórðu minningarorð skrivað um Ernst Sondum av Petur Háberg, Thorstein Petersen og Jóannes Patursson. Serliga skal [...] hann fyri sínum heimlandi. Nakað tað sama skrivar Jóannes Patursson. Evind Isholm hevði eisini minningarorð í Tingakrossi. Kelda: Ingrið Sondum Næstu ferð: Komandi partur verður um abba og ommu Ernst, Onnu
nærkast føðingardegnum hjá Hendrik - 11. septembur - bíðst mær eitt høvi at skriva hesi tørføru minningarorð. Eg havi mangan hugsað, hví Hendrik skuldi fáa so harða lagnu. Fyrst teir stóru trupulleikarnir
Aftaná ein langan dag við nógvum vitjandi, var tað deiligt hjá tær at sleppa upp í føvningin hjá babba, ið gav tær leskiligan føðingardagsdøgurða, sum mamma hevði gjørt. Ígjøgnum títt stutta lív var t
Tað er sera tungt at skriva minningarorð um mammu, tí saknurin er stórur, og so eru tað einans tvey ár síðan pápi doyði, tey blivu einans 67 og 68 ára gomul. Mamma var nr. 8 í røðini í einum barnaflokki
Týsdagin hin 29. januar hittust vit, húsfólk, skyldfólk, vinfólk og grannar til jarðarferð hjá Ingolf Samuelsen í Christianskirkjuni, meðan náttúran sang svanasong og klæddi seg í vakrasta vetrarbúna.
Leygardagin 23. august andaðist Kirstin Henriksen, fyrrverandi lærari, á Strondum, 81 ára gomul. Kirstin var dóttir Louisu, f. Hansen, og Sofus Jensen, bæði av Strondum. Hon tók læraraprógv á Føroya L
“Góða summarferiu, Kristinn” – søgdu vit øll – vaksin sum børn síðsta skúladag fyri summarferiuna. Kristinn gekk hugagóður sum altíð og riggaði av. Tað síðsta vit sóu til hansara var, at hann – sum so
eru grivin í gamla kirkjugarði í Havn, umfarmt hópin av navnatilfari um fólk sum fylla runt og minningarorð. Vit á blaðnum hava merkt, at stórur áhugi er fyri tilfarinum, sum Óli skrivar. Hann kennir nógv