tí útsýnið er av tí fagrasta! Eg skal til Vágs at hitta Onnu Brattaberg Samuelsen til eitt prát, m.a. um hugburð og leiklutin hjá kvinnum her suðuri í politiskum høpi. Sjálv stillar Anna upp til løgtingsvalið
sjálvi, um vit ikki eiga at skrúva hana øðrvísi saman. Og hvør skal gera tað? ? Í skúlanevndum skulu m. a. vera skúlafólk, men eg haldi ikki, at tað er neyðugt, at tað bara eru skúlafólk, sum arbeiða við framtíðar
sjálvi, um vit ikki eiga at skrúva hana øðrvísi saman. Og hvør skal gera tað? ? Í skúlanevndum skulu m. a. vera skúlafólk, men eg haldi ikki, at tað er neyðugt, at tað bara eru skúlafólk, sum arbeiða við framtíðar
sjálvi, um vit ikki eiga at skrúva hana øðrvísi saman. Og hvør skal gera tað? ? Í skúlanevndum skulu m. a. vera skúlafólk, men eg haldi ikki, at tað er neyðugt, at tað bara eru skúlafólk, sum arbeiða við framtíðar
argaðu hann hann mangan við hesum vælsignaða bilinum, sum vit royndu at goyma okkum pengar til. ? M.a. argaðu teir hann við at "...nú skal Hilda heim til Føroyar at ferðast, so har reyk róðrið til bilin
argaðu hann hann mangan við hesum vælsignaða bilinum, sum vit royndu at goyma okkum pengar til. ? M.a. argaðu teir hann við at "...nú skal Hilda heim til Føroyar at ferðast, so har reyk róðrið til bilin
argaðu hann hann mangan við hesum vælsignaða bilinum, sum vit royndu at goyma okkum pengar til. ? M.a. argaðu teir hann við at "...nú skal Hilda heim til Føroyar at ferðast, so har reyk róðrið til bilin
karmarnir og innbúgvið. Men vit hava eisini roynt at fingið fram nakað av tí dáminum, her einaferð var. M. a. er okkum fortalt, at nakað heilt serligt fyri garðin vóru smákøkurnar, Marin, sum var húsmóðir á garðinum
á feltinum. Hetta verður gjørt á Kenei hálvoynni nærhendis Ancohorage. Tað eru fyritøkurnar, sum m.a. upprunafólkini eiga, ið hava fingið litið upp í hendi at gera allar bygningar og útbúnað til nýggja
Hon er 14 dagar úti og 14 heima. Umborð eru allir tøkniligir hentleikar, sum kunnu hugsast. Har er m.a. eisini stórt fjarskiftisrúm, har tú kanst síggja fólkini tú tosar við í landi. Og tá farið varð at
