umborð á kavaraskipinum eitt samdøgur, eftir at teir eru slopnir úr trýstrúminum. Teir hava nú onga neyð, tí í trýstrúminum hava teir bæði stovu, kamar, bað og toilett. Kaffi fáa teir ígjøgnum eina lúku

Men tá eg nevni tað dupulta kærleiksboðið liggur eisini nakað djúpari í tí. Er tú sjálvur í eini neyð, og tann neyðin er privat og persónlig, men tú hevur eina kenslu av, hvør neyðin er ella tú veit,

vil skína! privatkapitalisman so karrotin er gullbarónaliðið brátt vil dvína kapitalisturin kúgan og neyð í skjøldri ber av ræðslu við bløðandi hondum Proletarar um verøld vítt leinkjaðir vóru við trælabondum [...] rósan boðar vælferðin er tykkara verk altjóða proletarar, sjónarringur víði móti órætti,hungri og neyð í blánanum reyðhanin blíði saman at standa okkum tað beyð ! Proletarar! Kollvelting í eygsjón tann

ringast fyri. Hann greiddi frá, at Reyði Krossur hevur havt eina klædnaskipan í nøkur ár, har fólk í neyð hava kunna fingið ókeypis klæði. Hetta er seinni útbygt til eisini at vera ein mattænasta, har tey

gott at sita og tosa við Gud. Áðrenn Lina legði seg hetta kvøldið, læs hon sálm 77 "Tann dag eg eri í neyð, søki eg Harran;......Leið tín lá gjøgnum havið, gøtur tínar gjøgnum stór vøtn, fótaspor Tíni kendust

land Tey signing við sær bera, sum sløkkir haskan brand Tey lýsa gjøgnum strevið tey bjarga lond úr neyð Tey sigra víst, Guð gevi vit teljast millum tey. Enn einaferð fari eg at ynskja tygum til lukku á

Grótteigum. Á vegnum heimaftur støkkur hon inn á gólvið hjá Marini í Køk. Inni hjá Marini kærir hon sína neyð um Mariannu, handilskonuna á Grótteigum. ?O, verden O, verden. Nú hevur Marianna hongt vattpakkarnar

motorurin, og hvat teir so enn royndu, fingu teir ikki motorin í gongd aftur, og tí vóru teir í ringari neyð. Langt um leingi bar ein maður á deksbátinum “Nolsoyar Páll” eyga við okkurt langt burturi, og fóru

Ein tyrla hevur hjálpt 12 dønum, sum komu í neyð uppi á fjallinum Monte Cinto á fronsku miðjarðarhavsoynni Korsika. Myndugleikarnir siga, at danirnir, sum vóru millum sjey og 77 ára gamlir, vóru á veg

burturvíst úr skipanini. Í blaðnum høvdu vit viðtal við fólk, listafólk og sjálvstøðug, sum kærdu sína neyð. Hesi hava eftir burturvísingina ikki annan møguleika, verða tey sjúk, enn at dúva uppá forsorgarhjálp