skulu síggja boppur gjøgnum eina rímuliga gjøgnumskygda blusu. Men tað sum undrar meira er, hví í Guds garði Kringvarpið setir eina slíka perudanska sending á skrá í bestu senditíð, sum føroyingar
vilja gjalda henda prísin. Dag og dagliga verða vit mint á, at landskassin hevur methøgt yvirskot ? og Gud havi lov fyri tað. Men dag og dagliga verða vit eisini mint á, at nógvir sosialir skeivleikar eru í
vilja gjalda henda prísin. Dag og dagliga verða vit mint á, at landskassin hevur methøgt yvirskot ? og Gud havi lov fyri tað. Men dag og dagliga verða vit eisini mint á, at nógvir sosialir skeivleikar eru í
vana. Kappar við lúnningina á Betestha, menn sum Jógvan Gerðalíð og Páll á Dul, andans stríðsmenn av Guds náði, og aðrir, ferðaðurst runt við "Sendebudet" og sáddu og fleiri staðni gav ávøkst. Fleiri eru
hvussu fyrrverandi ensk hjálond hava tað í dag. Undirritaða hevur verið í fleiri av hesum londum, og Gud forbarmi seg fyri okkum, um vit fáa teirra livifót. Tey hava eina vánaliga sosiala skipan. Lønin er
Per, sum var handilsmaður og væl fyri. Niels kom ofta at vitja okkum. Hann tiltalaði meg altíð “tú guddóttirin”. Men eg var so flov um at hava eina slíkan gubba, at helst havi eg sært hann við at svara
klintri víðari. Tá røddin kortini rópar aftur, eri eg vísur í, at hon kemur av himli, og at tað er Gud sum rópar. At hann royndi at steðga mær, mátti merkja, at vegurin til friðsæla himmalin also ikki var [...] tjóðum og kristnu rørslum at arbeiða saman um eitt felags aðalmál: at fara út um alla verðina at boða Guds orð og soleiðis vera nakað fyri onnur og gera ein mun í heiminum. Tað er jú ongin loyna, at kristnar [...] altíð órógvað meg. Í YWAM sá eg, at soleiðis nýtist tað als ikki at vera. ? Umframt at fara út at boða Guds orð, leggur YWAM nógva orku í hjálpararbeiði og at útbúgva sínar limir innan felagsskapin. Til hetta
okkum at enda minnast undanfarnu ættarlið, sum tóku hesu mongu umrøddu stig, vit lýsa yvir teimum Guds frið. Samstundis takka vit tykkum, ið tóku við, sum hildu áfram í teirra anda, sum vanligt er her
mannin, um hann arbeiddi her. Jú, tað gjørdi hann. Um hann hevði tvey kømur. Hann at vita. Einki! “Gud eigi teg, royn og hjálp okkum!” søgdu vit. Endin var, at hann bjóðaði okkum tvey kømur, sum tey har
missir hædd. Tá hoyrast brádliga hørð sløg á hurðina, og skiparin stendur uttan fyri og rópar. - Fyri Guds skyld, opna hurðina. Í bakgrundini hoyra vit ferðafólkini rópa, skrivar blaðið. Fleiri ávaringarljóð
