oman av bakkanum og út í náttúruna hoyrir ikki heima nakrastaðni. Soleiðis skrivar ein avvarðandi bóndi í Æðuvík og náttúruelskari á sínum Facebook-vanga í gjár, samstundis sum viðkomandi leggur bæði myndir

Jóhannus Kallsgarð, bóndi á Trøllanesi sigur, at tað eru Bóndafelagið, Útoyggjafelagið og Óðalsfelagið, sum skipa fyri tiltakinum, sum verður gjørt fyri at vísa sína ónøgd við uppskotið hjá Høgna Hoydal

skilagóðum íkasti. Tað verður viðgerðin í Løgtinginum, sum fer at vísa um bøur ber! Bjørn Kalsø, bóndi/jarðareigar

útlærd á skúlanum í Vestmanna, Jóanis Erik Køtlum, røktingarmaður í Funningi og Poul Johannes Reyná, bóndi í Elduvík, hava øll royndir sum ferðaleiðarar. Tey hava ymiskar tilgongdir til starvið, men hjá øllum

fara at køva seinastu landbúnaðar- og ferðavinnuneistarnar kring landi og úti á bygd. Bjørn Kalsø, bóndi/jarðareigari

tað meiri um at flyta fokus heldur enn at finna hóskiligar og praktiskar loysnir, men sum Jóannes bóndi tekur til í einum sangi, so fer innispunnið tógv at koma út, um fugladúrur er monnum nóg nógv – tá

hvønn leiklut hevur heimablídni í nýggju ferðavinnustrategiini? Harriet Olafsdóttir, íverkseti og bóndi, fer at greiða frá sínum royndum. Hvussu hon byrjaði og hvussu gerandisdagurin sær út í dag. Fyri

sonur okkara, Jógvan, tók yvir. Síðstu ferð Magnus ringdi, var á jólum í fjør. Magnus var eisini bóndi. Eisini festið tók Jógvan yvir eftir Magnus og bondini millum teir báðar vóru sera tøtt. Saknurin

Í fleiri enn 400 ár hevur Dalsgarður verið partur av Dalsgaard-familjuni í Skálavík og telist sostatt millum elstu og størstu garðar í landinum við 500 áseyðum. Men nú er festið til garðin lýst til sø

hevur heimablídni í nýggju ferðavinnustrategiini? Næst á skrá er Harriet Olafsdóttir, íverkseti og bóndi. Hon fer at greiða frá sínum royndum – hvussu hon byrjaði, og hvussu gerandisdagurin sær út í dag