Hesir eru ikki arvaðir í smærri eindum, júst tí teir hava verið og eru festigarðar. Mjólkargarðarnir 4-6 merkur og uppeftir. Eitt sera gott og sakligt argument fyri júst at varðveita hesar sum festigarðar

kvinnur og 137 børn gist í Kvinnuhúsinum, styttri og longri tíðarskeið. Í fjør gistu 14 kvinnur og 6 børn í húsinum. Til samanberingar kunnu vit nevna, at í 1995 gistu 18 kvinnur og 24 børn og í 1999 gistu

er tøk fyrr enn tvey ár eru farin - nógv fyrr. Tað rætta var, at fyribils tjóðarroknskapur lá tøkur 6 mánaðar eftir árslok - ikki seinni. Rættast var eisini um tjóðarroknskapur fyri ársfjórðingarnar kom

kapittulin, ið er ein vegleiðing um, hvussu vit skulu bera okkum at. Kapittulin telur 30 vers. Í versi nr. 6 stendur: Eingin tykkara má nærkast at holdsligu skyldmonnum sínum til tess at nekta blygd teirra. ?

viku, og fjúrtan dagar seinni verður spælt í ungverksa høvuðsstaðnum, har KÍ í 1997 legði rygg til 6?0 tap ímóti Újpesti, sum teir aftur hesa ferð skulu spæla ímóti. Heimadysturin fer ikki at órógva l

6. UMFAR SAMANUM Fyrsti triðingurin av fótbóltslandskappingini 2003 er lagdur afturum. Í fínastu líkindunum vórðu fýra dystir spældir, og tað gekk, sum tað hevur gjørt í flestu av hinum umførunum. Útisigrarnir

Tórsvølli. Gaman í var hetta bert ein pinkutjóð, men longu næsta dystin, fekk tjóðin orsøk at fegnast. Tann 6. september var stórur partur av fótbóltseuropa ? og í øllum førum Skotland ? skelkað. John Petersen

sjálvt. Men tað skuggaði neyvan yvir gleðina, at tað hevði eydnast at vinna alt. 0-1: Tór-Ingar Akselsen 6. 0-2: Rúni Nolsøe 15. 1-2: Hjalgrím Elttør 36. Dómari: Niklas á Líðarenda KÍ: Kartin Joensen - Harley

sat í. Allarhelst var tað tá, at hugurin fyri kranum veruliga tók dik á seg. Sær lív koma í Klokkan 6.45 møtir Andreas upp á arbeiðsplássinum. Fær sær ein kaffimunn, og síðani gongur leiðin upp í 35 metra

6. UMFAR SAMANUM Føroyingar hava síðani 1992 tikið lut í altjóða liðfótbólti. GÍ, HB, B36, KÍ og B68 hava roynt seg fleiri ferðir, og VB og B71 hava eisini havt møguleikan. NSÍ hevur ikki altíð verið so