vurnar í Evropa. ? Tí, tað er har fólk støkka inn á gólvið fyri at finna út av, hvar leiðin skal ganga í fríðtíðini. Og tað er sjálvsagt eisini har, at føroysku faldararnir skulu liggja. Tit fáa tykkara

við tí rúkandi ferð, og telesamskifti er nú so umfatandi, at numrini í gomlu nummarrøðini eru um at ganga undan. Tað er serliga í Havnini at tað er tørvur á telefonnumrum. Har eru so nógvir felagar, at teir

verið har í hundraðir av árum. Náttúrligt ? Blásastova er eitt so gott dømi. Har kunnu ferðafólk ganga inni og ikki bert síggja, men eisini nema við lutirnar. Aðrastaðni er púra vanligt, at tú til dømis

verður dálkað ? Lítið land, ferðafólkið má spjaðast ? Tilbúgvin at taka ímóti fólki, menningin má ikki ganga ov skjótt ? Konflikt millum umhvørvisvernd og ferðavinnu ? Aðrar vinnur, t.d. oljan

nevna, at ein genta eg arbeiddi saman við, hon var úr Svøríki, møtti eg aftur í 1996, tá vit komu at ganga á sama landbúnaðarskúla í Skåne. Summarið kom at enda og eg fór heimaftur við skjáttuni fullari av

um umvælingar av akførum og hava tí lítlan og ongan møguleika fyri at meta um arbeiðið. Tað kann ganga long tíð, áðrenn tað vísir seg, at arbeiðið ikki er gjørt til lítar. Tað er alment komið fram, at

landskappingini, og tað var ringasta úrslit nakrantíð hjá havnarfelagnum. Í ár sær út til at fara at ganga enn verri. Tað er einki, sum bendir á, at liðið fer at taka seg fram um nakað av teimum trimum oddaliðunum

Joensen hvat hann so fór at takast við. ? Eg havi ein bát, sigur hann, so eg skal nokk fáa tíðina at ganga, men eg arbeiði ikki við nøkrum øðrum ætlanum, um tað er tað tú hugsar um. Ongar viðmerkingar Finnur

leiðandi javnaðarfólk hava gingið heldur nógv á skeiðum. Á sosialdemokratiskum slagorða-skeiðum. At ganga á skeið og læra at føra valstríð er rættiliga nýtt, men annars heilt nógv útbreitt fyribrigdi í heiminum

­ Vit eru øgiliga bangnir fyri, hvussu tað skal ganga. Sjálvandi fara vit at royna til tað stendur fast. Men møguleikarnir eru smáir, fyri ikki at siga ongir. Tað verður ikki bara ein vanlukka fyri su [...] hann siga tað sum tað er, verður tað ómøguligt. ­ Vit eru ómetaliga bangnir fyri, hvussu tað fer at ganga. Men vit gevast ikki. Vit fara at halda á, til tað stendur fast. Hann sigur, at ein teoretiskur møguleiki