uppgávu at reka konsensuspolitikk og byggja brýr tvørtur um miðjuna, tykist framhaldandi at hava ringt við at fáa betri fótafesti. Tað løgna er eisini nú, at formaðurin í Tjóðveldisflokkinum sýnist royna

a spurninginum, so má hon fevna um tríggjar stórar flokkar. Tað merkir í veruleikanum, at tað er ringt fyri ikki at siga ógjørligt at fáa eina loysn uttan um Javnaðarflokkin, havandi í huga, at Samban

flokkur ella floksformaður er meira føroyskur enn aðrir. Slíkt átti at fingið allar alarmklokkur at ringt og átti at givið orsøk til sjálvrannsakan millum tey, ið hava gjørt lýsingina og eisini átti Tjóð

og fólkarættarligar mannagongdir? Liggur veruliga eingin feilur her hjá okkum? Tá man sær, hvussu ringt hendan samgonga hevur við at skapa semju um nakað sum helst her í Føroyum, hvussu kunnu vit so vænta [...] sum mál einsamallir, og tí er naggatódn komin í føroyska sjálvstýrismenning. Hendan naggatódn verður ring at forklára til eitt valstríð, og er tað her konfrontatiónin kemur inn. Samonguni tørvar eitt mál [...] sum varaløgmaður onkuntíð hevur brúkt. Óivað verður heystið baldrut politiskt. Fíggjarlógin verður ring at semjast um, tá ið ein hyggur at samgongulagnum. Konfrontatiónin við danir fer ivaleyst at verða

spurt, hví ein slík umrøða av einum máli sum hesum er so áhugaverd, at hon skal viðgerast á tingi? Ringt er sjálvandi at svara hesum, tá vit ikki hava sæð frágreiðingina ella fingið allar upplýsingar. Tí

samband við Landstýrismannaskiftið í hesum valskeiðnum, og burdi hetta fingið allar alarmklokkur at ringt beinanvegin. Hóast setanin ikki nýtist at ganga um, so má tað vera løgið at sita í einum starvi, har

ng av jørð Føroya fólks ígjøgnum og sett Breckmannska pensjónsskipan á stovn. Fólkaflokkurin fær ringt við at skipa eina minnilutasamgongu eftir valið. Hetta merkir, at andstøðan er einasta alternativ

Tjóðveldsiflokkin kalla uppskotið, tað hann vil. Navnið eigur ikki at skilja nakran. Tað má vera ringt at skula svølgja alt ella einki politikkin, og tí kunnu vit ikki annað enn vænta eitt sindur av t

viljað lagt veruligt trýst á ísraelsku stjórnina. Hjá okkum, sum fylgja gongdini í fjølmiðlunum, er ringt at gera sær eina niðurstøðu, tí støðan er so ørkymlandi. Ikki meira enn hava týðandi leiðarar úr øðrum

frá heimliga dunnuhylinum og fara út í stóru verÝ at síggja, hvørjir møguleikar eru. Hóast taÝ er ringt at siga longu nú, um eitt slíkt tiltak fer at geva nakaÝ, so er greitt, at taÝ er sera umráÝandi at