sær at onki kann ríva okkum frá kærleika Kristusar. Kærleikanum sum hann sýndi í verki, meðan hann gekk her og gjørdi væl. Amen. Heri Jógvan Joensen, prestur   

segði Jesus við einkjuna, eitt orð, ið kundi tykjast tápuligt fyri henni júst í hesi stund, nú hon gekk aftaná á børuni hjá tí einasta, hon átti á jørð, og sínum einasta umsyrgjara. Men var tað ikki tað

Øll fýra evangeliini rokna við tí, at Jesus visti at leiðin, hann gekk, var leiðin hjá hinum líðandi Harrans tænara. Soleiðis var spáað í hinum Gamla Testamentinum. Jesus var ikki tann Messias, sum fólkið

og ger sum áður sína stóru ávirkan á mannasálina, ja, hann virkar líka sterkt sum hina ferð, hann gekk á gøtunum í Palestina og gjørdi væl. Øll broytingin, sum hend er við Kristusi og kristindóminum, er

kallað til lærusveinar. Pætur var ein vanlig gerandismenniskja, og kallið kom til hansara, har sum hann gekk í arbeiði sínum eins og øll onnur. Jesus spurdi hann ikki eftir trúgv hansara. Hann bað hann bara

óteljandi skari fylgt hesum hyðrum eftir. Tey hoyrdu boðskapin og ígjøgnum boðskapin birtist vón, og so gekk leiðin til Jesus. Einglarnir søgdu til hyrðarnar at teir skuldu fara til Betlehem. Hvar skulu vit

kundi hann við hesi støðu kanska frásiga sær himmiríki, men hann fekk ikki um ævir rætt til Gurra. Tað gekk ikki við hesum uppskoti hansara, hvussu inniliga hann so ynskti sær tað. Saman við øllum skapninginum

Tað hendir, at vit møta menniskjum, ið kenna seg svikin av Guði. Soleiðis gekk tað eisini einum ungum lækna, tá ið hann eitt kvøldið fór stovugongd á sjúkrahúsinum, har hann starvaðist. Hann var ein nýlærdur

gjøgnum býin, meðan túsundtals álendingar stóðu fram við vegunum og fagnaðu teimum. Framman fyri teimum gekk ein kyndlagonga og eitt stórt tok av reiðfólki, rossavognum og gomlum brandbilum, samanlagt eitt fylgi

russum í hesum máli eigur at enda við, at russiska stjórnin kemur við eini umbering og kannar, hvat gekk galið í teirra egnu burokratisku valdsskipan. Vit mugu fáa trygd fyri, at slíkt ikki endurtekur seg