ein spennandi tíð fyri tey ungu. Fert tú at sakna gomlu farleiðina við Teistanum um Skopunarfjørð? - Nei, tað fari eg avgjørt ikki, leggur hon aftrat.

Tí so stórur kongur gjørdist hann, at hann fekk ikki einans navn sítt skrivað í norska tjóðsangin, nei, hann skrivaði navn sítt í veraldarsøguna. Og tað eru ikki nógvir føroyingar, ið hava gjørt honum tað

sambandinum? - Nei, eg síggi ongar vansar. Eg síggi hetta bara sum nakað positivt, sum fasta sambandið fer at geva okkum. Fert tú at sakna gomlu farleiðina við Teistanum um Skopunarfjørð? - Nei, tað fari eg

var so spurin. Hevði eitt avbera gott minni. “Veitst tú, hvat stendur á minnissteininum í Klaksvík?” Nei, men hann visti tað og so mangt annað. Tað stóð ikki á at syngja ella bera upp yrkingar hjá Djurhu

fleiri túsundkrónuseðlar, enn vanligt er. – Tað, ið vit biða um, er møguleikan fyri at kunna siga nei til túsundkrónuseðlar, um onkur bara kemur inn fyri at keypa ein pakka av tyggigummi ella fyri eina

Henrik Old eisini at atkvøða í móti fíggjarlógini mánadagin og harvið kanska fella landsstýrið? – Nei, mánadagin er hetta yvirstaðið. Eina fíggjarlóg skulu vit hava, og tá atkvøður ein stórur partur av

eg trúgvi, at eg til tíðir absolutt verið uppliva sum strævin og øgiliga krevjandi. Og eg hugsi, nei, hatta er bara professionalisma" greiðir Anna Kalsø frá í samrøðuni. Anna er annar gesturin í sendingini

aðrar lógir valda – enn hjá teim av breyðtíð, ið fylla kunnu sjeytí, hvat Rasmus aldri kann - nei, nei, nei, nei – mín sann. Takk fyri gott samstarv og mangar hugnaligar løtur, mín alvinur! [aldavinur, onkavinur

rskipanin nóg væl?”, kann lesast her. - Skal eg svara yvirskriftini á tíðargreinini, so er svarið nei. Samráðingarskipanin riggar als ikki væl. Tann nógv umtalaði karmurin verður jú til í semjuni við tað

sigur Húngerð N. Arabo. Hevur tú pyntað til jólar og gert tú nógv burturúr við pynti og ljósketum? - Nei, ikki enn, men vit pynta bæði inni og úti við litaðum perum, og eg elski litaðar perur. Plaga tit at