fyrispurning, sum Løgmaður skal svara upp á í seinasta lagi tann sjeynda novembur. Aksel V. Johannesen spyr løgmann um tað er rætt, tá ið Jenis av Rana sigur, at tað stríðir ímóti føroysku “grundlógini”

Eysturoyartunlinum á Hvítanesi. Tað heldur Heðin Mortensen, løgtingsmaður fyri Javnaðarflokkin. Og tí spyr hann um nøkur ætlan er um at fáa gongd á hesa vegagerð, og um ætlanin er at seta peninga av til endamálið

– og høvdui tey tað ikki við, var eingin truplleiki kortini. - Í Føroyum er tað ongantíð nakar sum spyr. Tað er ikki í tankagongdini hjá føroyingum, at nakar hevur brúk fyri hjálp, sigur Eydna Skaale. Trýst

P. Højgaard spyr eisini, um ætlanir eru um at breiðka vegin út á Hellur, meðan Bill Justinussen spyr tað sama um Funningsfjarðarvegin. Og samstundis sum løgtingsfólk spyrja Henrik Old, spyr borgarstjórin [...] in í Runavíkar kommunu seg sjálvan, hví eingin spyr um Skálafjarðarvegin. Har manglar sum kunnugt tað seinasta strekkið gjøgnum bygdina Skálafjørð, so er nýggi vegurin til Skála og Strendur knýttur upp

skjótt. ­ Úrslitið kenna vit. ­ Hvussu skal ein fyritøka standa seg, sum hevur alt fólkið ímóti sær, spyr hann. ­ Men vit mugu eisini síggja veruleikan í eyguni: Fiskavirking er her, og so mugu vit royna

eisini. - Eiler hevur verið so ússaligur. Hann hevur ikki orkað at verið uppi ella nakað, sigur hon og spyr samstundis, hvat tað er fyri eitt lív. - Tað kann ikki vera meiningin at samfelagið skal hjálpa einum [...] ella orkaði nakað sum helst sjálvur. Er tað kanska eitt virðiligt lív fyri ein mann í bestu árum, spyr hon. Og leggur afturat, at tey sóu øll, hvønn veg tað bar hjá honum. So í dag eru tey øll so hjartansfegin

var, at vit lærdu alt ov lítið. Ivaleyst er svarið upp á henda spurning nógv litað av, hvønn ein spyr. Mín greiða fatan er, at vit lærdu nógv, hóast vit ivaleyst kundu lært meira. Tíverri mistu vit hugin

okkum nakað av vitan, og hana kunnu onnur helst fáa gleði av, so hví ikki fara undir at ráðgeva øðrum, spyr Lassi Borðoy, stjóri fyri Atlantic Supply Base í Runavík.

hann á, at gjaldið, sum fólk rinda til Heilsutrygd, er eitt fast gjald, sum stendur í stað, og hann spyr hvussu rættvíst tað er. Tí er ein møguleiki at prístalsviðgera inngjaldið til Heilsutrygd, soleiðis

vit kunnu menna ferðavinnuna munandi rundanum kavingina, sigur hann. Hann flennur at, at tá ið konan spyr hann, hví hann so sjáldan hevur fisk heim við, plagar hann at svara: Eg kann ikki fara at drepa og