Hetta er ikki fremmant fyri tingfólk - orðaskifti er natúrligur partur av teirra yrki. Listin hevur ofta ein týðandi leiklut í samfelagsligum høpi, men als ikki øll list og ikki til eina og hvørja tíð. Av [...] fólkaræðinum og samfelagsorðaskiftinum. Vit hava ikki nógv samfelagsorðaskifti í Føroyum og tað sum er, er ofta ósakligt og eirindaleyst. Sæð frá einum fólkaræðiligum sjónarhorni, er tað tí bert gagnligt, um listin [...] landskassin letur til húsið um árið. Eisini kunnu vit staðfesta, at ein føroysk króna til list, útloysir ofta tríggjar norðurlendskar krónur. Tað, sum er meiri umráðandi, er at ásanna, at í einum og hvørjum samfelag
dømis føðingardagar ella nær kúgvin hevði verið til tarvs. Tað seinasta hevði ikki minst týdning. Ofta stóð tað á donskum: koen til tyr. Tað eru eisini goymdir fleiri slíkir gamlir álmanakkar, sum hava [...] flestu gomlum býum í Europa høvdu vektarar, sum gingu úti um náttinia og róptu, hvat klokkan var sligin ofta varð hetta sungið sum ørindi upp á rím. Eisini kirkjuklokkurnar, ella kirkjuurini gjørdu vart við [...] ídnaðarframleiðsluni, og sum hevur gjørt tað, at ídnaðarvørur eru rímiliga bíligar hjá okkum at keypa. Ofta eru tollur og avgjøld tann størri parturin, sum á bilum t.d. Tíðin er eisini av avgerandi týdningi
at konsentrera seg um, og tískil missa tíð í mun til teir sum elska hetta. Størsti mótstandarin er ofta veður og vindur, tí eru súkklur, hjól, róður, hjálmar og klæði øðrvísi og meira high tech, enn tá
Libanon. Seinni yvirtók familjan barndómsheimið hjá mammu í Froðba, sum eg í dag eigi lut í og vitji ofta. Hann hevur gjøgnum uppvøksturin og síðani ferðast fram og aftur millum Føroyar og Danmark óteljandi
tímar uppá at hyggja at dokumentarsendingum um flogfør, skip, tok og annað, sum endaðu í vanlukkum. Ofta byrjaði parturin við, at úrslitið fekst at vita, og síðan var farið aftureftir at finna útav hví tað [...] Sosialinum í farnu viku, sum snýr seg um, tá ið Føroyar blivu eitt valdømi. - Í politikki eru tað ofta somu mistøkini, sum henda umaftur og umaftur, og hava við sær, at samfelagið riggar verri aftaná enn
politisku raðfestingina innan fyri viðtiknu rammurnar. Búskaparliga politiska kjakið í Føroyum snýr seg ofta um at hava mest møguligt yvirskot á fíggjarlógini, men almenna fíggjarætlanin er ikki sum í eini vanligari
munagott beinanvegin. Kommunur og landið, stovnar og feløg í felag. Tað ber ikki til at siga tað ov ofta. Talan er ikki bara um væntandi viðgerð og tilboð á psykiatriska deplinum, langa bíðitíðir og manglandi
tey góð ráð um, hvørji atlit eiga at takast, tá bilurin skal gerast klárur til veturin Dekk: Tað sum ofta fyrst rennur í huga, er at fáa bilin vetrarskøddan. Í hesum sambandi er vert at leggja til merkis
Vit hoyra ofta, at tað skal loysa seg at arbeiða. Men tað skal so sanniliga eisini loysa seg at liva. Og lívið er eisini annað enn arbeiði. Trýstið er høgt í dagsins samfelag, og vit føla øll avleiðingarnar [...] at lætta um menniskjasliga. Tí menniskju eru satt at siga ein partur av náttúruni – nakað, sum vit ofta gloyma. At stytta arbeiðsvikuna er eisini eitt javnstøðuátak. Ein møguleiki at geva teimum, ið arbeiða
fáa vit so tann ótrúliga møguleikan, at vit sjálvi kunnu avgera, nær vit skulu av oynni, og hvussu ofta vit kunnu tað, sigur ein ovurfegin Bjørn Patursson, nú hesin nýggi og veðurgóði báturin er vorðin [...] fastlandinum hevur fólk møguleika at fara frá húsum, tá tey ynskja tað, hvar tey vilja, og hvussu ofta tey hava hug til tess. Men fyri fólkið í eini oyggj sum í Koltri er øðrvísi. Bjørn samanber hetta