Nú er ólavsøkan farin, og nú gav landstýrið okkum aftur ein hvøkk. Nú ynskja teir ikki, at tað skal standa í stýrisskipananarlógini at Føroyar er eitt kristið land. Eg má siga, at tað ljóðar løgið, Føroyar [...] starv, at vit ikki lata svíða dugnaloysi til hin arv, sum vit ervdu fedrum av, tá skal lyfti, sum tú gav allan aldur Føroyum tryggja, Føroyingunum her at byggja! Takk fyri, Maria Jacobsen

skemt av Sandi” úr hondum, eins og hann í nøkur ár stóð fyri ritinum Kvørnin, sum Sands fornminnafelag gav út. Hann undirvísti í fleiri ár í ættargransking, og var fleiri ferðir biðin um at kanna ættarbond

hevur víst í verki, at vit ikki geva okkum, sjálvt um hart leikar á, og tað brýtur í bæði borð. Tað gav at bíta tá kreppan leikaði á sum harast í 1993 tá vóru tað vit sum settu út í korti, ímóti harraboðum

dømi um hetta, og tað var Javnaðarflokkurin, sum gekk á odda at gera Sandoyarætlanina, sum loksins gav úrslit. Javnaðarflokkurin vil um neyðugt gera tað aftur, tí arbeiði til øll er aðalmál, arbeiðsloysi

niður at húka og síðan drekka stóð har aftur bað meg drekka eg játtaði sá, hoyrdi, tevjaði tástaðni gav eg tí tysta eitt glas av frískum, rennandi kelduvatni skurðgudarnir vóru burturbeindir vorðnir til

mortem. Við hesum vil stýrið fyri Dugna heiðra Leilu Solmunde, sálu, fyri ta lívsjáttandi vón, hon gav øllum, ið bera brek. Leila Solmunde var ein eldsál, sum er og verður ljóslivandi í samfelagi okkara

trý sløg fyri Sonin og trý sløg fyri Heilaga Andan, greiddi hann frá. Eitt fýrakantað portur Edward gav sær góðar stundir at siga frá hvørjum einstøkum av teimum níggju figurunum á kirkjuvegginum. Sum tað

sum Heðini Brú hevur týtt Hesi ævintýrini eru úr bókarøðini “Ævintýr 1–6”, sum Føroya Lærarafelag gav út frá 1959 til 1974, við myndum eftir Elinborg Lützen. - Ævintýr eftir H.C. Andersen 33 ævintýr, sum

- Vit gjørdu ov nógvar villur í álopspartinum. Tað gav teimum møguleikan til skjótálop, sum teir eru best til. Tað staðfestir Birgir Hansen, annar av venjarunum hjá H71. Hann heldur, at dysturin var tættur

afturum, og sum vit kunnu taka við okkum inn í hetta nýggja árið, at so elskaði Gud okkum, at hann gav son sín, hin einborna, til tess at ein og hvør, sum tryr á hann, ikki skal glatast, men hava ævigt