ð kom a pallin, bað kórleiðarin allar áhoyrararnar blunda og royna at ímynda sær, at tey vóru í New York, í býarpartinum Harlem, har ljóðið av ferðslu, løgreglubilum og harðskapi vóru kendastu ljóðini

og hann lat illa at. Soleiðis gekk til teir komu til New York. Rýmdi við pengunum Lítil kúllur mundi hann vera, Martinus. Tí tá teir komu til New York, passaði hann sær løgir at sníkja seg í land. Og tað [...] rættiliga sjúkur. Martinus syrgdi fyri at gerast so sjúkur, at hann lá í koyggjuni allan túrin til New York. Men væl mundi liggja fyri. Hendrik Joensen sigur frá Martinusi, at stýrimenninir fjórðahvønn tíma