øll tey, har hann búði á Tvøroyri. Alt sítt lív hevði hann samband við Volmar Bech úr húsinum hjá Agnes. Hetta má sigast at vera eitt einastandandi avrik hjá einum einsamallum manni at taka eitt slíkt hús
ógvuliga svart út. Soleiðis, sum fiskiskapurin hevur verið higartil í ár, hava vit bert fiskað fyri agn og olju. Her liggur einki eftir. Bethuel hevur ikki serliga góðar vónir um, at gongdin fer at batna
februar 1892. Hann tók skiparaprógv hjá Jens í Dali í 1915. Undan General Gordon hevði hann ført Agnes Louise í 1916 og 1917 og Tjaldrið í 1918 og fram til 1923. Sunneva var bert 3-4 ára gomul, tá ið pápin
Poul Jensen, ættaður úr Vági, verður jarðaður úr Herlev kirkju, fríggjadagin 13. februar kl. 11.00. Agnes Sørensen, kona Svein Sørensen í Rødovre, andaðist mánadagin 9. februrar, 84 ára gomul. Jarðarferðin
bleytu virðunum, men sum ikki einaferð, so er hetta valagn – og tað er ótrúligt sum hetta er gott agn – kann sigast. Nógvir veljarar býta í hetta agni, men sumaltíð eru hetta tóm lyfti. Trivnaðartænastan
at orsøkin til tað er, at tað eru ávísir áhugabólkar, sum hava lyndi til at brúka hetta málið sum agn fyri atkvøður. - Er vilji til at broyta eina lóg, er neyðugt at leggja uppskot fyri Løgtingið um hetta
høvdu sildagørn við at veiða sild til agn. Teir plagdu at fara inn í Íslandi at goyma sildina í einum íshúsi hjá onkrum bónda teir kendu, og høvdu tískil altíð feskt agn. Viðhvørt fingu teir so mikið av sild [...] Diurin minnist eisini, at tað sama hendi við Sigmund á Rananum. Tá ið hann kom aftur av skipi við Agnes Louise kom prestur umborð at siga honum frá, at konan, Petrina, var deyð. Her var tað á sama hátt
Sum vanligur brúkari kenna vit ivaleyst bert makrelina sum fryst agn ella sum roykta delikatessu í matvøruhandlunum. Og so ikki at gloyma niðursjóðaðu makrelina í tomatsós í dós. Fólkaheilsuráðið mælir
línu ta fyrstu tíðina. Teir, sum komu yvir við Skarvanes, høvdu sild yvir við, og hon bleiv brúkt sum agn til línuna. Vit goymdu sildina í einari stórari kavafonn, sum var nakað niðan frá skúrinum. Sildin
teir lógu á Kappagrunninum. Teir komu framá eina stóra sildatorvu. ”Havgásin” kom at biðja sild til agn. Skiparin bað teir á ”Havgásini” steðga, meðan teir kastaðu. Nógv var í, so tað var so tungt at draga
