og 10 langabbabørn. Tað var hugnaligt at hitta Hans og hansara og harvið at fáa enn eitt íkast til ta Føroya søgu, sum hann umboðar. ……….. Realskúlin: Sonur amtmannin var klagaður fyri at tosa føroyskt

Í 1956 fór hann yvir aftur við sama trolara, til hann kom heim á ólavsøku 1957. Hetta var júst um ta tíðina, tá ið føroyskir fiskimenn í hópatali fóru til Íslands at fiska og eisini at arbeiða á landi

úr, tí søgan segði, at manningin varð mutrað av skiparanum. Henda frásøgn er fult út í samsvar við ta frásøgnina, sum var um hetta í fyrsta partinum í hesi røð. Her var millum annað sagt, at menn vóru

sum hetta førdi við sær. Teir komu síðan heim og smittaðu konuna. Annars hevur Mekane Yesus kirkjan ta skipan, at áðrenn eitt par í kirkjuni kann verða gift, skal tað kannast fyri HIV. Er annar parturin

aftur uttan at hava fingið ein bita, tí sjúklingar bíðaðu eftir honun í Gidole. Hann gav mær boð um ta røkt, ið skuldi gevast. Í tríggjar vikur lá hesin maðurin og sveimaði millum lív og deyð. Hann fekk

serligari góðari vík. Hon var smøl og djúp og góð á øllum ættum. Henda víkin lá beint vest­an fyri ta gomlu Føringa­havnina, og út í móti innsiglingini til Føroyingahavnina. Henda skúr innrættaði eg ein

ættaður úr Funningi og aðrir. Í 1937 yvirtók Diurin handilin hjá pápa sínum. Í 1938 giftist hann við ta javngomlu Ragnhild, dóttir Katrinu og Melchior Nico­demmusen í Skálavík. Ragnhild var ein stak røsk

Mikal Tausen, Sandur, og Jóan Hendrik Madsen, Kvívík. Hetta summarið brúktu vit eins og í 1950 línu ta fyrstu tíðina. Teir, sum komu yvir við Skarvanes, høvdu sild yvir við, og hon bleiv brúkt sum agn til

dánt hoyrist vindur, fyrr leikaði á – ein eyðsýndur skái í veðri. Væl kundi tað verið, hann helt sær ta stund sum rógvið var út har – og aftur. Hann klæðist í brøkur, ber troyggju um høvd og treður so føtur

sær fótafesti og toga seg upp eftir, til hann kom á eina hyll, har fleiri kundu sita. So dróg hann ta sveraru línuna upp, so fleiri menn kundu koma upp á hyllina, har tað var gott pláss. Teir fingu eina