kroysta kenslur lesarans. Í Besøgstid fær Henrik Nordbrandt okkum soleiðis at skilja, at tilveran á fold bert er ein tíðaravmarkað vitjan – ein vitjan, sum bara styttist sum dagur dettur av degi. Og sum
Undir flag ella í mold. Tá ið tosað verður um epli, góð epli, hoyrist sjáldan annað enn hvussu nógv fold tey geva ella at ikki sjúka er í. Tað er eisini í fínasta lagi. Men hví eru so fá, ið kunna greiða
bók”. Treytin er, at ein í trúgv hevur tikið móti frelsuni frá Jesusi Kristi, meðan ein enn er á hesi fold. Og, sum tað stendur í einum sangi: “Eitt er landið hinu megin, og bert trúgvin kennir vegin”, og
heim 7. juni 1938 í Havn og var hann miðlingur av trimum syskjum, nú er bert eitt teirra eftir her á fold. Petur Mohr og Elisabeth Persson, fødd Johansen, vóru foreldur hansara, og uppvøksturin hjá babba
njótilsi fyri at gerast lukkuligur og asketurin, ið hevur svorið fráhald frá øllum njótilsi her á fold. Her er skjótt at fyribrigdið ’synd’ kemur uppí leikin. Vit kenna orðingina ’at synda’, tá ið vit
man vera hjá teimum at vera júst tað. Altso, “fantastiskt” hjá hvørjum? Sjálvandi, tá fyrst komin á fold, skulu andliga og kropsliga skerd individ vera hjartaliga vælkomin og viðurkend, men ikonoklastiski
er nú fluttur heim til frelsaran, sum hann so innarliga longdist. Nú var tíðin úti hjá honum her á fold, nú orkaði hann ikki meira, likamið var útslitið. Hann hevur sungið fyri mongum líki her í bygdini
sjey býráðslimum at fremja eitt stórt náttúruherverk í einum virðismiklum áarlendi. “Nú sprettur á fold og spírar”, syngja vit. Og í hesum døgum sprettur og spírar fyri seinastu ferð í einum parti av fríøkinum
Episkopalkirken i USA (EC USA) med følgende ord: "Ved ordination af kvinder forlod EC-USA den katolske fold af kirken (dvs. den blev sekterisk i forhold til almen kristen lære, ordet ?katolsk? betyder almindelig
leita sær heilsubót. Hann kom tó upp at vera saman við henni tað seinastu vikuna, hon hevði her á fold, men noyddist niðuraftur til viðgerðar stutt eftir jarðarferðina. John hevur verið ein sera stórur [...] upp eplir um heystið. Nú kemur hann ikki meir í bøin, Hassi hevur gingið síni seinastu spor her á fold. Tómrúmið er stórt eftir tey bæði, sum vóru ein so stórur partur av lívi mínum. Tó ringast er hjá