ongum uppleggi. Men ikki minst er vandi fyri, at ein loysn, sum bert hevur ein pinkalítlan meiriluta aftan fyri seg, kann føra til eitt óendaligt eljustríð aftaná ? millum føroyingar. Javnaðarflokkurin staðfesti
fekk fyrsta málið í dystinum, men so fór Kyndil upp á 5-1, og strandakvinnur komu ikki fram um aftur aftan á tað. Munurin minkaði so líðandi og einu løtuna var javnleikur 8-8, áðrenn Kyndil dróg frá aftur [...] avgjørdi alt í longdu leiktíðini, men Kyndil vann allar teir seks landskappingardystirnir, sum komu aftan á tað, harímillum tveir móti Neistanum og so tann seinasta móti StÍF ? tann mest avgerandi. 1. deild
Danmarkar, meðan Sverre gjørdi orðini í sanginum til síni: »eg altíð velja vil mær Tvøroyri!« Tá vit aftan á mong ár hittust aftur í 1992 til ein avbera góðan døgurða hjá Tove og Terja, ja, so var lagið eins
Jóannes Eidesgaard. Landsstýrið broytt støðu Í veruleikanum er løgmaður ikki bundin av at hava tingið aftan fyri seg? Tað er rætt. Landsstýrið hevur fulla heimild at fara undir samráðingarnar við donsku stjórnina
Tingbólkurin er upploystur, og vit kunnu bert staðfesta, at tingið ikki stendur aftan fyri Landsstýrið í bankamálinum sigur Bjørn á Heygum, sum hevur verið talsmaður fyri tingmannabólkin í bankamálinum
standa á eggini og síggja oman yvir og skoða fuglarnar, sum áttu sær reiður í berginum. Summir enntá aftan fyri tey mongu tonsini og kubikmetrarnar av vatni, sum renna út av hvørt sekund, ið gongur, og ein
morgin fara U16-liðini at venja frá klokkan 14.00 til klokkan 16.00 í høllini á Hálsi í Havn, og aftan á verður dystur spældur. Ætlanin var, at føroysku U16-landsliðini skuldu fara til Danmarkar eina ferð
skifti í; men eisini at vísa á, at alt er ikki bara idyllur, so fagurlátað og vakurt, tí har er álvari aftan fyri. Og alla staðni hóma vit eisini tað ræðuliga og andstyggiliga. Vit royna at skapa andsagnir ella
brotssparkið ? eingin ivi var um, at dómarin dømdi rætt ? avgjørdi í roynd og veru dystin, og stutt aftan á setti Áslakkur Petersen so punktum til 4-2 við einum máli, sum vindurin og Sumba-verjan eisini áttu
loysingina. Men verri verður, tá tað snýr seg um at fortelja fólki, hvussu vit skulu bera okkum at aftan á loysingina. Hvar er uppskriftin uppá, hvussu vit skulu fáa okkara samfelag at halda fram á sama [...] ríkisfelagsskapin kunnu vit saktans læra at standa á egnum beinum, og tað er væl eisini hugskotið aftan fyri sjálvan ríkisfelagsskapin! Men vit eru ein so lítil tjóð, at vit skulu skerja okkara livistøði