góðtikið. Han vóru flest japanarar við. Men eisini nakrir indonesar. Og teir fingu lítla løn í mun til okkara viðurskifti, sigur Trygvi. Teir høvdu gjørt tvey - trý ára sáttmála við reiðaríið. Og lønin var 200 [...] íløgur fyri einar tvær milliónir umframt frystarí, sigur Trygvi Kallsoy. Og tíðin, tá fiskað verður á okkara leiðum, er rættiliga stutt. Einar tveir mánaðar, so tað er heldur ivasamt at gera hetta, metir hann
yvirskot, tá arbeitt hevur verið, og skuldi grundarlag tí ikki verið fyri at lata tað aftur. - Tað hevur okkara áhuga at vita, hvørjar ítøkiligar ætlanir hava verið gjørdar seinastu árini fyri at fáa hetta virkið
umsitingarligir fyrimunir, vit standa sterkari úteftir, og vit fáa eitt størri vøruúrval at bjóða okkara kundum. Tí vilja fyritøkurnar gerast meiri attraktivar, sum samstarvsfelagaðar við útlendskar fi
Mikið gott og hugsjónarligt. Men so kemur tann syndigi tankin, hvussu hava vit so umsitið okkara fiskivinnu, okkara hálovaðu høvuðsvinnu, ogn alra føroyinga? Vit rópa okkum fiskivinnutjóð, matvøruframleiðara
ið vit harafturat hava tað sum heild høga fakliga støðið har í geyma, umframt góða kunnleikan hjá okkara ungdómi í enskum, so átti hetta at fingið fólk at søkt tann vegin. So hevur eisini verið í fittan
tón-leiki. Henda konsertin eydnaðist sera væl, og skjótt var hann ein nógv umbiðin dirigentur. Aftan á okkara konsert sunnudagin ger hann ein túr gjøgnum Europa við Filharmoniska orkestrinum í Sankta Pætursborg
Knudsen hevði sína bygd at hugsa um. Og eg tori at siga, at hann altíð tók virkið í Runavík framum okkara. Tað bleiv sera rupult at fáa fisk til virkið. Ja, vit fingu snøgt sagt ikki fisk, fyrrenn tey høvdu
tala okkara søk. Men tað einasta, vit fingu burturúr, var, at Heilsufrøðiliga Starvsstovan ringdi morgunin eftir og setti okkum knívin á barkan. Einasta bjarging Sostatt er Fiskavirking nú okkara einasta
kallaði hann ein »genialan yrkjara«. Steinbjørn helt hann teljast millum okkara mætastu listafólk og kallaði Jákup á Møn okkara Jeppa á Fjallinum. Skilti samtíðarrákini Nólsoyar Páll livdi í tí sonevndu [...] »dømdur« at gerast húskallur, men Steinbjørn undraðist á hvussu væl, tað hevði hilnast hjá honum. Okkara Jeppi Annars las Steinbjørn ymiskt, ið skrivað var um Nólsoyar Páll, eitt nú brot hjá K. O. Viderø
eru eisini í aðrar mátar karmurin um ta dramatisku søgugongdina, sum kortini fer fram í Føroyum á okkara døgum. Frænir er ein stór fyritøka, sum so við og við setir seg á meginpartin av tí føroyska vinnulívinum [...] Hetta er upprunaangistin, sum hevur verið í okkum, frá tí vit ikki høvdu meira medvit enn forfaðir okkara, áðurnevndi reyðmaðkur. Tann angistin, Jens Pauli Heinesen vísir okkum á, er lík fatanini, sum Søren