stóra ómegd. Vit mugu ásanna, at hesi seinasta nærum fýra árini, er ein ógvusliga stórur partur av okkara skattapeningi nýttur ella rættari misnýttur heilt ábyrgdarleyst, og uttan at vit hava sæð nakað ítøkiligt [...] eitt einasta orð um, hvørjar ætlanir politikarar hava, uttan tær, at teir skulu fáa evsta vald á »okkara vøkru fjøllum og ríka havi«. Einki av tí sum eyðkennir eitt nýmótans samfelag sær út til at vera [...] handil, uttan kanska fyri tey fáu, sum sita á útflutninginum. Teir skuldu gera avtalu við okkurt annað land um samstarv á økinum. Antin er hetta eitt sera loyniligt arbeiði, ella er als einki gjørt við tað

sum Tjóðveldisflokkurin ger, men tung mál fyri eina sjóvinnutjóð sosum Skipasýnið tykjast koma undir land. Eitt annað endamál við ferð Høgna Hoydals kann vera at cementera mytuna um danska ómøguligheit. Mytan [...] allar ævir, tykist verða sera seiglívað. Henda myta, sum einans er grundað í undirbrotligheit vegna okkara eftirkomarar og ósmædnari yvirvurdering av teimum, ið ráða í hesum valskeiðnum, eigur at verða manað [...] áðrenn valið. Høgni Hoydal hevur í dag møguleikan at gera hesa grein til skammar. Tað skal verða okkara vón, at hann ger tað við at fáa eitt gott hóvligt samráðingarúrslit uttan rok og briksl, tá hann

Nú er tað knaplliga Tjóðveldisflokkurin, sum er trupulleikin, tí hann heldur fast við okkara tjóðarrættindir og okkara sjálvsvirðing. Tí hann heldur fast við tað, sum avtalað er. Tí hann heldur fast um, [...] mannarættindardómstol. Og teir lovaðu eina íslendska loysn ? har Føroyar skuldu gerast sjálvstøðugt land. Tjóðveldisflokkurin tók teir uppá orðið. Vit hava ígjøgnum 4 ár fyrireikað og gjørt alt klárt til

Okkara trygdarpolitikkur - hóast talan er um eitt danskt málsøki - kemur fram í fleiri løgtingssamtyktum. Tann fyrsta er frá 1940, tá Løgtingið boðar frá, at tað er "støða tingsins at halda Føroyar uttanfyri [...] verða knýttir at Sornfellis- ella Eiðisstøðini og noktar fyri, at krígsútgerð verður goymd á føroyskum land- ella sjóøki". Hetta hevur verið Løgtingsins støða higartil, hóast hvørki Danmark ella NATO hava virt [...] er eitt álvarsamt mál, og uppaftur meiri álvarsamt er, at landsins stýri ikki er samt um, hvussu okkara trygdarpolitikkur skal orðast. Uppskotið hjá løgmansskrivstovuni er ikki alment kent, men formaður

við sínum stóra forbrúki eitt nú av akførum, sum eru mest sek í umrøddu dálking. Higartil hevur eitt land sum USA, sum er tað landið í heiminum, sum dálkar mest, tí nýtslan av eitt nú bensini og olju er so [...] at taka henda dálkingarvanda í nógv størri álvara. Vísindafólk eru farin at tosa um framtíðina hjá okkara børnum, sum er álvarsliga hótt. Vandi er fyri at nógv lond í fátæka heiminum fara at gerast enn fátækari [...] eini ókendari framtíð. Veruleikin tykist nú vera tann, at hetta er nakað, sum vit og í hvussu er okkara børn fara at uppliva. Okkurt má gerast nú. Sosialurin

skips og seinni bleivst tú skipsførari. Sjólívið gjørdist tín lívsleið, til tú á eldri árum fór upp á land og virkaði í og frá snotuliga heimi tínum á Selatrað við urtagarðinum, sum tú elskaði. Góði Jakku [...] nýggjum, nú tú segði farvæl og fór heim. Mín kæri Jakku. Eg fari at sakna matstovu og café vitjanir okkara. Ofta, tá tú hevði ørindi í Havn, beyð tú mær út at eta. Tað var nakað, okkum báðum dámdi. Á sum [...] serstøk menniskja. Harrin troysti øll tíni kæru. Góði Jakku. Nú ert tú heima hjá Harranum. Heima, har okkara góðu foreldur eru. Loystur frá øllum trega og jarðarinnar bondum. Góði bróðir, hvíl í friði. Simona

gjøgnumskygni, styrkta rættartrygd og fyribyrgir skattasvik kring heimin. Eisini styrkir hetta okkara støðu sum land á altjóða pallinum, sigur Kristina Háfoss, landsstýriskvinna í fíggjarmálum.

Sjómannadag. Tí sjómaðurin kundi ikki virðast nóg mikið - teir eru við til at bera tað vælferð, land okkara er signað við. Síðani kom Johan Dahl, landsstýrismaður í fiskivinnumálum upp á pallin fyri at seta

akkurát ikki inn. Júst tí eigur hvør einstakur politiskur flokkur at melda klárt út í hesum fyri land okkara so sera týðandi og álvarsliga máli. Hoyrdi í útvarpinum í morgun, at forkvinnan í “Hugsa” (fól

tey, sum eru farin út um landoddarnar at søkja sær listarligan kunnleika á sera høgum støði. At land okkara er lítið, eigur ikki at verða ein undanførsla fyri, at vit listarliga ikki skuldu verið líka væl