sannleikin. Dystirnir skulu leikast, áðrenn stigini verða býtt, og sum kunnugt gongst ikki altíð sum prestur prædikar. Púra opið Er talan um ein spennandi silvurdyst hjá kvinnunum, er gulldysturin hjá monnunum

ein prestagarð, sum lekur og bara hevur baðikar, men onga brúsu, eina lestrarbók, har kvinnuligur prestur hevur skirvað ávísar lestrar, ið ávísir prestar siga vera guðsspottandi, kvinnuligir prestar, up

harið torvið var serliga gott. Og tað mátti goymast. Skuldi ikki leggjast í bíleggaraovnin fyrrenn prestur kom. Gamli Sloan var eisini vanur at gista har. Og tað einu ferðina komu teir báðir í senn á vitjan

Fríðriksson, vegna Mentamálaráðið, og Ólav Rasmussen, prest, um, at hann verður loystur úr embætinum sum prestur í Hvalba. Hann verður loystur úr starvi 1. februar, og kallið í Hvalba verður lýst leyst sum skjótast

í seinastuni um rættindini hjá samkyndum í Føroyum. Ikki minst hava Mogens Tilsted Christensen, prestur í Hvalvík, og Gerhard Lognberg, løgtingsmaður fyri Javnaðarflokkin, verið hartaðir fyri at hava sagt

Sólheim Thomsen, forkvinna í kirkjuráðnum. Sosialurin skrivaði í gjár, at Anne Mette Greve Klemensen, prestur í Fuglafirði hevði meldað prædikumannin Sjúrð Højgaard fyri hóttanir. Marin Sólheim Thomsen sigur

Andrias Jacobsen og Torkil Mørkøre at hoyra. Hetta eru øll nøvn úr Klaksvík. Maria Jørðdal Niclasen, prestur á Viðareiði, fer at hava eina andakt. Innkomin stuðul fer beinleiðis til Í menniskjum góður tokki

Heilsumálaráðið fer at greiða frá um framtíðarætlanir innan psykiatri. Eisini fer Ólavur Rasmussen, prestur í Hvalba at tosa um evnið: Menniskjað í miðdeplinum. Tróndur Enni fer at kryddað kvøldið við sangi

Patrick de Neergaard, hevði gravtaluna við jarðarferðina, har eisini Steintóra Gleðisheygg Joensen, prestur í Havn, segði nøkur orð um Hans Jacob Hjelm, sum var gubbi hennara. Løtan í kirkjuni var eisini nógv

prinsar ? og so mong, mong onnur hava sitið til háborðs. Tað var óivað við hesi mentan í huga, at prestur fleiri ferðir í gravtaluni treiv í 5. mósebók, kap. 32,7: »Minnist dagarnar í forðum, hyggið at árum