Hera Tróndheim hjartaliga fyri trúgva og góða tænastu, og ynskir honum og Rigmor og familju teirra Guds styrki og signing í komandi døgum. Kirkjuráðið í Argja kirkju

og samkomum. Bíbliufelagið vónar, at kirkjur, samkomur og onnur vilja stuðla Bíbliufelagnum at fáa Guds orð út til alt Føroya fólk. Arbeiðið hjá Bíbliufelagnum verður fíggjað av stuðlum og gávum, og er

teg? 2. Hvør hevur útloyst teg? 3. Hvør hevur heiliggjørt teg?” Svarað varð aftur: “1. Gud Fader! 2. Guds Søn! 3. Gud den Helligaand!”. [21] Um tey ikki dugdu kristna barnalærdómin, so kundu tey verða “frárikin” [...] fængsel indtil 4 måneder.” Tað var eitt sindur strangari fyrr: “Hvem som overbevisis at have lastet Gud, eller bespottet hans hellige Navn, Ord og Sacramenter, hannem skal Tungen levendis af hans Mund udskæris

av alheims kristnu kirkjuni. Boðskapurin byggir á bíbliuna. - Tænastan er sprottin av kærleika til Gud. Uppgávan er at boða Jesu Kristi evangelium og í Hansara navni møta menniskjaligum tørvi - uttan at

skammaðist ikki við at fortelja, at hann var ein trúgvandi maður, og hevði sett sítt álit á tann livandi Gud, og nú er hann farin heim til sín frelsara at verða. Saknur verður í Arnhold í felagnum, men størstur

siga, at kríggið ger, at tey mugu taka frá teimum svongu og geva teimum hungursraktu. Lat okkum fyri Guds sakir ikki standa skeivu megin nú. Og okkara politikarar skulu vita, at vit føroyingar vilja viðfarast

Johannesburg, har hvør dagur var ein bardagi fyri lívinum. Sum 17 ára gamal varð hann tó møttur av Guds kraft, bleiv frelstur og settur í frælsi. Umframt spennandi boðskap verður lovsangur og tónleikaf

var svorin fólkakirkjumaður. Sum kuriosum kann eg eisini nevna, at eg fekk eitt eintak av Songbók Guds Fólks frá ommu, sum Nýggja Forlagið í Fuglafirði gav út í 1952, hetta, saman við sunnudagsskúlanum [...] øðrum - hóast vit eisini hava viðgjørt spurningar úr tí sferuni. Tá nógv bøtta útgávan “Nýggja Sangbók Guds Fólks” var liðugt prentað í 2015, mundi eg vera ein tann fyrsti, sum fekk hana upp í hondina sum gávu

Ongastaðni í norðurlondum eru fólk so gudelig, sum í Føroyum. Tað vísir ein kanning, sum tey trý Heini í Skorini, Herit Albinus og Hans Andrias Sølvará, sum øll arbeiða á Fróðskaparsetrinum, hava gjørt [...] hvønn týdning átrúnaður hevur í lívinum hjá menniskjum, og hvussu nógv siga seg trúgva upp á ein Gud ella eitt lív eftir deyðan. Kanningin vísir, at hjá 29,6 prosent av føroyingum, hevur átrúnaður sera

kenslurnar eftir øllum at døma við honum, tá hann við tilsiping til forsetan í Russlandi segði, at »fyri Guds sakir, hesin maðurin má ikki vera sitandi við valdið«. Soleiðis er metingin hjá Friis Arne Petersen