mamman og pápin fingu eyga á teir, tók tú skógvarnar og vaskaði teir so frægar sum teir nú eina ferð fingust. Soleiðis var tá ið sorgin fyrst kom á dyrnar hjá okkum, pápin lá á sjúkrahúsi, tú tjúgu ár, eg [...] sosialhjálp at heinta, so tá var eitt at gera og tað var at fara til verka, Eplini blivu goymd niðri í sandi um veturin, so tá ið farast skuldi eftir eplum ella eftir torvi, og eg var meira kridlutur, legði [...] stóra gleði í húsarhaldinum. Eftir at vera forlovaður í nøkur ár, giftist tú við Odvør Viderø av Sandi í 1957. Tit gleddust um at fáa trý børn, Emil, Kristian og Hannu Mariu. Átjan ár eydnaðist tykkum

Anbjørn, sum hevur búð á Sandi, men tey seinastu árini hevur hann búð í Danmark, Mads Andrias, sum hevur búð í Miðvági, men hesi seinastu árini hevur búð í Noregi, Marjun, sum býr á Sandi og Poula, sum býr [...] Gilstein var sonur Emil í Króki á Sandi, eftirnavnið var Simonsen og mamman var Sigrid Simonsen úr Norðradali, so dreingja- og gentunavn hjá báðum var tað sama. Sólborg og Gilstein áttu fimm børn, Emly [...] og veit eg, hann var sera nógv avhildin. Teir plagdu til stuttleikar at siga, at táið hann sló salt á, var hann so nettur, at hann við tallerkinum kundi raka ein pinkalítlan blett um meginpartin av lastini

dámdi honum væl at gingið varð væl um alt tað gamla. Eyðun og Haldur bygdi sær bát á ungum aldri, Marius, bátasmiðjurin á Sandi, bygdi bátin. Eyðun var serliga grammur, tá hann hoyrdi at grind var og til alt [...] saman við øllum bóndunum í Kaldbak, bæði vár- og heystgongu. Hann var sera lættur á sær, hann var millum teir, sum gingu á odda ovast í haganum, hetta dámdi honum væl, honum dámdi væl at vera úti í náttúrini [...] kann brúkast til. Eyðun royndi seg eisini sum skipara, tað var umborð á Rombus, sum Strandferðslan leigaði. Eyðun var driftsleiðari á stóra virkinum í Kaldbak, sum æt Marinu Plast. Hetta virkið gjørdi teir

vilja vit á Bókadeildini vísa okkara djúpastu samkenslu við orðunum hjá Marnu Jacobsen, fyrrverandi ritstjóra á Bókadeildini. Eins og Marna skrivar í minningarorðunum niðanfyri, eru vit á Bókadeildini [...] um, men eg haldi kortini, at vit sum búðu á bygd, eisini kendu gerandisdagin hjá Mikkjali aftur. At spæla við bilar, spæla sjórænarar, svimja við pápanum og á seiðaberg við abbanum, har Mikkjal sjálvandi [...] eiga, og at Mikkjal fær úr at gera, tí lítlasystirin er komin. Og so er Mikkjal og ferðast heima á Sandi, og tað var ikki minni spennandi, tí har búðu vit. “Um eg hevði skula valt millum tíggju kranabilar

fekk Elisabeth eitt droymandi eygnabrá, tað var tá ið hon tosaði um at fara á seiðaberg, tað tímdi eg ongantíð, so heldur umborð á »Sjønning«, sum lá og fúnaði uttan fyri hjá Hugo. Har kundu vit droyma okkum [...] hjá aðrari, fingu børn, vóru gummur hvør hjá aðrari og prátaðu saman av og á, antin í telefonini ella eg stakk høvdið inn um á Spógvavegi at vita, hvussu stóð til. Nakrar ferðir var hon og vitjaði meg, [...] okkum burtur í fremmand lond. Ella vit spældu »Korn« við garðin hjá Dunga Betty, bygdu hús úr sandi ella leitaðu eftir »leika« í ánni og goymdu hesi fínu postalínsbrotini í hjallinum. Inni hjá Miu og Mo

eini íbúð við kulda og morgun-gleri á køks veggjum. Hildibjørg bar fyrsta barni undir hjarta, og Lias sigldi tá sum stýrimaður við “Jonnu Dan” og var komin inn á gólvi á ferð til Føroyar, og hann førdi vælhýrdur [...] øðrum skipum hjá Mærsk. Frá 1974 var hann skipari á “Mærsk Helper”, “Mærsk Supporter” og “Mærsk Server”, ið vóru supplay skip. Og ikki er at undrast á, sum tann álitismaður, ið Lias var og royndist, so [...] so vildi Mærsk Mc-Kinney hitta Elias og aðrar líkar á ferð síni í Føroyum. Fagnarløtur Mangan hittu vit Lias og Frígerð á Heiðastubba 8, ofta í føðingardagsveitslum v.m. hjá Hildibjørg og Hanusi, har ið

noyðist at nevna er, tað var tann dagin, eg var á keiini á Sandi og tók ímóti Sandshavinum. Slíkar løtur í heimbygdini hjá Boga, livdi hann leingi upp á, tí, sum eg nevndi, heimbygdin Sandur var Boga so [...] doyði av arbeiðsvanlukku og var hetta foreldrunum ein harður smeitur. Síðan er Kristian, sum býr á Sandi, Arthur, Ove og dóttirin Bára, haldi eg eri yngst. Tey fyrstu árini búði Bogi og Henrietta í Skopun [...] við vissu siga. Vit kendust frá barni av, hóast hann var nakað eldri enn eg. At vera og ferðast á Sandi, var mítt annað heim. Eg haldi, men ikki sikkurt, at “Sæborg” var fyrsta skipið, sum Bogi var við

dag so líðandi hevur togað seg hægri og hægri upp á himmalhválvið, og vit frøast um sigrandi ljósið og tilstundandi várið, so við eitt, so verða vit mint á orðini í sálminum, “At best sum sólin fagrast skínur [...] Andrias var giftur við Katrini Zachariassen, sum er ættað av Sandi. Tey búsetti seg í Syðrugøta, og Katrin fekk starv sum lærari við Handilsskúlan á Kambsdali. Tey fingu tvey børn, sonin Arna og dóttrina Jóhannu [...] hæddini. Hann varð afturvaldur á valinum í 2004, og tá var flokkurin aftur í samgongu og hevði leiðsluna við løgmanni. Valskeiðið 2008 og fram til 2011 sat Andrias sum varamaður á tingi, men stillaði ikki uppaftur

jaraferð ímillum tey bæði her í kirkjugarðinum heima á Sandi. Fyri at lýsa tey bæði kann eg taka Jógvan fyrst. Jógvan var álitismaður við lít, bæði á sjógvi og landi. Hann var sjómaður meginpartin av lívið [...] kann kanska taka eina hending, ið situr sera fast í minnunum tann dag í dag . Grind var deyð á Sandi, og eg norð á gólvið um kvøldið, fyri at fregnast hvussu gekk. Komi inn í kjallarin, og síggi Jógvan situr [...] onkrum. Hon stóð mangan á odda fyri matgerð, bæði í veitslum, og eisini í ervum og hennara partur lá ongantíð eftir, hvar hon var. À flakavirkinum var hon í mong ár, bæði á Sandi og Skopun, har fekk hon

bangin hon var. Tey sótu úti á dekkinum á hesum lítla báti, sjógvarnir brutu í bæði borð. Tað var óhugnaligt hjá teimum, sum ikki vóru von at sigla. Tey komu heilt fremmand upp á Skopunarkai. Tey fóru úr Skopun [...] sakk á Kappanum og “Coralia” tók fólki í ódnarveðri. Jógvan var kokkur á “Coraliu”, ein sera róligur maður. Mortan í Hvannasundi, sum var giftur við systkinnabarni ommu míni Sannu, var skipari á “Bleiston” [...] teir róðu á Genesaretsvatninum. Jú Óli kundi siga frá, tá vóru armarnir á lofti. Armarnir vóru sum bummar. Eg kundi nevnt so nógv annað og só nógv onnur, sum eg minnist, men tað verður ikki á hesum sinni