krónuvirði; men tá líknilsið varð sagt, hevði hon virði av 6000 denarum, og denarurin var ein dagløn. Nei, tað, sum telur, er, um tað verður arbeitt við hesum talentum. Lítið nyttar at grava tær niður. Tær

tænari. Hann ríður inn í Jerusalem á einum ásini. Hann ríður ikki á einum hesti, sum er stríðsdjórið. Nei, hann er Gud og menniskja í einum persóni. Hann er Guds svar til heimin. Guds svar til ein kaldan og

eyðmýkt. Hann hugsar einki um góðgerðir sínar ímóti fólkinum, ella um samkomuhúsið, sum hann lat byggja. Nei, hann kennir seg sum ein heidning, ið einki kann krevja, og tí sigur hann: »Harri, eg eri ikki verdur

seyðin fara fyri skeytið, nei, hann ger alt fyri at bjarga honum. Hann hugsar ikki um egnan vinning, at nú hevur hann 99, og bara ein manglar, so tað ikki ger ikki so stóran mun. Nei, í ovurstórari umsorgan

kennir Jesaja profet, veit, at Guð tekur ikki náðiliga móti gávum, sum blóðdálkaðar hendur rætta honum. Nei, fyrst eitur tað: ?Tváið tykkum, reinsið tykkum og fáið illgerðir tykkara burtur frá ásjón míni; lættið

templinum og róptu burtur við honum, tá ið tey skuldu fylgja tí líðandi frelsaranum á vegnum til Golgatha. Nei, vilja vit fylgja honum, mugu vit avnokta okkum sjálv og taka upp krossin sum hin sanni bróðurin leggur

um rætt og skeivt, sannleika og lygn. Hetta sigur kristindómurin nei til. Menniskjan er ónd, hon er syndari. Hetta sigur kristindómurin nei til. Hetta hava tveir heimsbardagar í okkara øld prógvað. Men [...] frá syndini soleiðis, at hon ikki verður tilroknað. Ikki so, at syndin ikki meir er ein veruleiki. Nei, als ikki. Syndin fylgir okkum so leingi, vit liva í heiminum. Luther sigur, at hin kristni er samstundis

vit nei í vantrúgv. Orðið um krossin røkkur ikki fram til øll. Summi krevja tekin. Men trúgv er ikki vitan. Trúgv er at tora at taka Jesus uppá orðið, tá boðskapurin ljóðar. Vantrúgv er at siga nei til

sína um ævir. Hann ferð ikki við okkum eftir syndum várum og lønir okkum ikki eftir misbrotum várum. Nei, sum himin er háur yvir jørð, so er miskunn hans stór móti teim, sum hann óttast, sum eystrið er fjarlagt

gjørdust vónsvikin hvørjaferð. Okkara viljastyrki royndi at lappa uppá her og har, men djúpast sæð ? nei! eitt ringt træ kann ikki bera góðar fruktir. Men tá ið Jesus í kærleika sínum hevur sum endamál at