hendan ella hendan hátt, so er tað ikki tilvildarligt, so er ikki talan um eitt menniskjaligt brek, nei, tá ið hesin heimur gongur undir, er tað tí, at Gud sjálvur hevur avgjørt, at soleiðis skal tað ganga

avmarkaður til bert at geva linna við bøn. Gud nýtir mong menniskju at linna um neyðina hjá teimum sjúku. Nei, Gud er ikki avmarkaður, hvørki so ella so. Vit kristnu síggja Guds stórleika í tí, sum hendir í lív

mikið at leggja av onkra einkulta synd og síðani halda alt standa væl til, tí nú hevur ein umvent seg! Nei, tað er at lumpa seg sjálvan! Tað er neyðugt at lata seg reinsa fyri syndina, og tað er tað hesin dópur

hevur á ongum sinni lovað okkum, at um vit koma til hansara, so fáa vit eitt lív uttan trupulleikar. Nei, tvørturímóti sigur Jesus, at tað er sera kosnaðarmikið at verða ein Jesu lærusveinur, og tí eiga vit [...] hann hevur fyri lív, merkir at vit geva honum fult ræði yvir lívi okkara! Ja, tað merkir at vit siga nei til alt okkara egna, til alla okkara sjálvgleði og allan stoltleika! Vit eru øll kallað til at verða [...] heldur ikki tað sama sum at siga, at tað er mær nóg mikið at eg ein dag bleiv doyptur og konfirmeraður! Nei, tað er ikki nóg mikið at siga Harri, Harri, um vit ikki vilja gera tað, ið hann sigur og ganga tann

eyðmýkt. Hann hugsar einki um góðgerðir sína ímóti fólkinum, ella um samkomuhúsið, sum hann lat byggja. Nei, hann kennir seg sum ein heidning, ið einki kann krevja, og tí sigur hann: »Harri, eg eri ikki verdur

ikki skulu vita, hvønn veg leiðin ber, ella at vit skulu ferðast ígjøgnum lívið, sum best ber til, nei, Gud hevur unt okkum at kenna ta tryggu grund, sum hann hevur lagt. Guds fasti grundvøllur stendur

okkum, at hesin lítli skapningurin vildi brúktt sítt frælsi nú tað er frítt til loft og veggja, men nei. Við tað sama, at barnið er sloppið út úr innilæstum móðurlívi, vil tað vera fevnt av móðurørmum. Tað

spurningin, hvussu hon fekk tíðina at ganga, og um dagarnir ikki fullu henni langir. Hon svaraði: »Nei, tygum prestur, eg havi jú mítt Faðir vár!« »Ja« svaraði presturin, »tað er eisini ein rík bøn; men

ikki vist at vit hava skilt tað, -ella at vit vildu skilja tað, tí at tað kanska barst okkum ímóti. ? Nei Gud svarar okkum á sín egna hátt. Millum annað, og fyrst og fremst við orði sínum, soleiðis, sum vit

ran, um tað serliga er fiskur hjá hesum bátum, sum fiskavirkið hjá Kjartani í Leirvík arbeiðir. - Nei, her hjá Kjartani er tað so, at virki og skip eru atskild – skilt á tann hátt, at so at siga øll veiðan