fiskivinnuni hevur burðardygd somuleiðis avgerandi týdning. Tí gjørdu vit avtalu við Bretland um makrelin – og við Bretland og Noreg um sildina. Hóast nøgdirnar eru minkaðar, fáa vit væl meiri fyri hvørt
fiskivinnuni hevur burðardygd somuleiðis avgerandi týdning. Tí gjørdu vit avtalu við Bretland um makrelin – og við Bretland og Noreg um sildina. Hóast nøgdirnar eru minkaðar, fáa vit væl meiri fyri hvørt
8-9 sildabátum. Um tað mundi veiddu hesir bátar bert sild og fluttu frá plássi til pláss runt alt Bretland, so sum sildasesongirnar vóru og fóru eisini so víða sum til Hetlands, Lowestoft í Onglandi, Ermasund
hildið verður áfram: Fyri at geva børnunum hjá gamla Sloan kunnleika til enskt mál komu tey til Bretlands. Poul kom til Hetlands við byrjanini av aldamótinum. Her las hann upp føroyskt fyri harra J.J.
parti av hesi røð um sambandið millum Føroyar og Skotland greiðir Sofus m.a. frá týdninginum fyri Bretland av føroyska fiskinum undir krígnum
okkurt, vit einaferð vistu, men ikki vita meira? Tað er týðiligt, at nøkur lond, teirra millum Bretland og USA, hava sett sær fyri at økja ójavnaðin millum rík og fátæk. Men er nøkur meining í hesum
londini. Við vóru 66 føroyingar. Barjama plagdi at sigla við koli til Føroya. Á hesi ferðini aftur til Bretland, var lastin tóm. Tí var siglingin nakað buldraslig. Skipið hevði ikki pláss til so mong ferðafólk
har teir kundu egna og hava sín reiðskap. Fiskurin varð avreiddur til føroysk skip, sum fóru til Bretlands at avreiða hann. Tað var Poli á Glyvrum, sum skipaði fyri hesum. Napoleon helt annars lítið um
at koma at vitja tykkum”. Hetta gjørdist veruleiki í juli 2004, tá Lorraine kortini skuldi til Bretlands at vitja beiggja sín. Við tí nýggja ferðasambandinum millum Føroyar og London lá væl fyri at koma
nógvu frágreiðingarnar hjá Poul fóru vist við sendiboði til Svøríki og haðani við flogfari til Bretlands. Aftaná bardagan komu tær aftur til Danmarkar og eru nú í skjalasavninum hjá Frihedsmuseet í Ke
