Danmarkar, og nøkur ár seinni fingu tit børnini Thor, Liv og Mei. Tú arbeiddi sum korrespondentur tey fyrstu árini, ein part av tíðini í kendu fyritøkuni Berlitz. Men tá børnini so komu høvd í høvd, var tú heima [...] tú altið vitjað heimaftur við jøvnum millumbilum, og sambandið okkara millum slitnaði ongantíð. Vit vóru systkinabørn, og vinkonur hava vit verið, alt eg kann minnast. Vit avgjørdu, at hvar enn í heiminum [...] segði at tú hevði klárað at verið við til fyrsta skúladagin hjá henni, og hvussu væl móttikin tit vóru. Góða Ann bert 3 mánar eftir hetta, er tú ikki ímillum okkum meira. Tú sum altið hevur verið so sterk

lønarsáttmála. Tær eydnaðist at fáa í lag eina stak góða lønaravtalu, men fremst í huganum vóru hóast alt børnini og tað var týdningarmikið fyri teg, at fáa sum mest tíð saman við teimum. Eftir hetta royndi [...] vera bjartskygd, hóast eg veit, at tú eisini hevði nógvar tungar løtur, tá tú hugsaði um børnini, ið bert vóru 7, 9, 12 og 22 ára gomul. Tú greiddi mær eisini frá, hvussu gott samband tú hevði við prest [...] búðu, gleddust vit um, at tú komst har. Títt lætta lyndið var sera týdningarmikið fyri okkum, nú vit vóru í fremmandum umhvørvi. Miðvís og djørv vart tú sum fáur, og at gera sum hini legði tú onki í. Júst

minst eftir at vit vóru vaksin og sjálvi fingu børn. Sjálvt um foreldur okkara vóru sera ymisk, so vóru tey so serliga góð hvørt við annað. Hettar vístu tey eisini, heilt til tey vóru gomul og høvdu stóra [...] altíð spennandi, tá tey komu aftur, og vit fingu sermerktar gávur, sum vóru øðrvísi enn hjá hinum. Spennandi var eisini, tá vit sjálvi vóru burtur og komu heimaftur at siga hinum børnunum í bygdini frá okkara [...] høvdu goldið fyri, við at ganga við avísum o.a. - vit vóru sera stolt. Eina aðru ferðina komu vit heimaftur úr Grimsby við eini “tandemsúkklu”, sum børnini stuttleikaðu sær óført við í bygdini. Tey bestu minnini

hvat tú meinti. Einki var goymt. Tú vart ongantíð bangin fyri at siga tína meining, og tá ið orðini vóru søgd, so var gloymt. Tú hevði ikki agg til nakran. Sjáldan vart tú undir takið, hvørki sum óviti ella [...] evnaði tú at vera til staðar og geva samveruni við tíni medmenniskju innihald. Løturnar saman við tær vóru so upplyftandi. Stóri skarin, sum fylgdi tær til jarðar, og øll tey mongu sum víst hava ogun og tínum [...] burtur í haga. Tú gleddist yvir, at sonurin og bróðursynirnir høvdu so stóran áhuga í bóndaskapinum og vóru so raskir at hjálpa til. Ogur gleddust yvir, saman við tygun, at tað gekk væl í hondum. Men framtíðin

farvæl. Bjarni Wiberg Joensen var føddur 18. des. 1926, og var hann elstur av seks systkjum. Foreldrini vóru Astrid og Karl Joensen. Bjarni var bert tólv ára gamalur, tá mamman doyði, og kom hann tí at veksa [...] mandómsárum, kom eisini til sjóndar í teimum nógvu yrkingunum, sum hann greiddi úr hondum. Nakrar vóru tær festar á blað, tá hýruruin var góður, men serliga var tað longsilin eftir konu og børnum og kærleikin [...] hann skein, skein yvir Føroyaland«. Men serliga nógvar yrkingar venda sær beinleiðis til konuna og børnini, sum áttu allan hansara kærleika. Sum ta ferðina eystanfyri, tá hann til tey har heima í sanginum

i miðdepilin í familjuni. Hon og Ovild bygdu upp eitt heim har kærleiki til børnini, nærtakærleiki og fosturlandsalskur vóru ein sjálvsagdur lutur. Martha var ein stillfør og jarðbundin kvinna. Hon hvíldi [...] Nú er hon farin heim til Jesusar. Sloppin undan sjúku og pínu. Mínir tankar leita til Ovild og børnini: Birgit, Kirstin, Eyðfinn, Lydiu, Øssur og Junn. Harrin hjálpi tykkum og familjum tykkara í sorgini [...] vitjandi at føla seg væl tilpassar. So líkatil og ósnobbut. Tað kunnu onnur enn eg tosa um, tí tað vóru fáir dagar, at ikki onkur kom á gátt hjá teimum. Flestu nólsoyingarnar, eg kenni, eri eg komin at

heim aftur úr Kanada og hevði tikið við garðinum. Stríð og strev var frá morgni til myrkurs, men bæði vóru arbeiðssom og dugnalig, og eftir tátíðar umstøðum fingu tey væl burturúr. Nógvir eru teir ungdómar [...] til rættis; og var ein løta, so fór hann eftir tí, ið mest kravdi eina bøtandi hond. Tá ið neytini vóru ambætað, og mjólkin koyrd út í kelduna at standa, inntil fartur varð, fóru vit út á bøin. Var ivaveður [...] Skálavík og teimum mongu árunum á víddunum vestan hav. So nú er morgunmatartíð, vit fara inn og børnini aftaná. Tað ráddi um at skunda sær, men eg minnist einki annað enn at øll fingu ein bita, hóast Gunhild

Inga var úr Niðaragerið í Søldarfirði. Pápi Ingu – Jóhan Dávur – og pápabeiggjarnir vóru hegnismenn til handverk, og vóru m.a. við til at byggja Vágs kirkju. Onkur av teimum flutti til Vágs at búgva og húsini [...] ein góðan mann, stendur ein góð kona. Tá ið Gunnar var farin, og Inga, systkinini hjá Miu og børnini við vóru flutt heimaní frá, tóku Mia og Andrew teltpelarnar upp og fóru til Havnar at búgva. Tey keyptu [...] “Hevur tú fingið nakað at eta ... døgurða ... náttura”. Hetta vóru at kalla síðstu orðini frá mammu – orð, sum vit so ofta høvðu hoyrt áður. Hon hevði eitt ómetaliga stórt umhugsni og stóra umsorgan fyri

takk góði Gud, at tú hevur svarið, tí tú sigur í orðið tínum, at áðrenn eg myndaði teg í móðurlívi, vóru dagar tínir taldir. Vit hugsa um teg, nú viðingar fara uppí fótbóltskappingina, tú vart ein undan [...] avvarðandi, mammuna og pápan, sum hava mist sín einkarson. Systrar sum hava mist tann einasta beiggjan. Børnini, sum hava mist sín fitta mammubeiggja, sum altíð hevði tol við tey. Og svágurin, ið hevur mist sín

fekst eina so góða íbúð úti á Argjum hjá Mallu og Jan. Har hevði tú tað gott og tey vóru so góð við teg. Men øll fólk vóru góð við teg – tað slapst ikki undan, so sum tú vart. Tú lat títt ljós lýsa menniskjum [...] gleði við at koma fimm dagar áðrenn, tey høvdu væntað teg. Tað vóru Freya og Line, sum skipaðu fyri tí saman við tær. Tóki og Jákup vóru so spentir, til tú skuldi koma – vísa tær hundin Walter og alt møguligt [...] lívið og tín føðingardag saman við tær. Thomas prestur talaði um teg og segði, at sjálvt um vit øll vóru skelkað og øll høvdu pínu í hjartanum, so skuldu vit ikki lata myrkrið og dapurleikan fáa valdið á