Vit nýta ofta høvið at tosa um tað farna, og fegnast um tað, ið liggur fyri framman. Eitt nýtt ár merkir eisini eina nýggja byrjan, og tað ger tað eisini fyri meg. Í dag taki eg við sum borgarstjóri í
Óla Egilstrøð: Eiði mín heimbygd, her vøgga mín stóð, her vuksu vit upp millum vinfólk so góð. Um ofta var baldrut, tá ódn leikti á, tó finguð vit løtur so vakrar at sjá. ##med2##
njóta smáu løturnar. Gevur tú eitt nýggjárslyfti? - Nei, tað plagi eg ikki. Nýggjárslyftir snúgva seg ofta um at broyta vanar, og fyri meg hevur tað riggað betur at broyta vanar á annan hátt enn í sambandi
at pyntingin skal bíða til 1. sunnudag í advent. Hon heldur, at tá pyntingin er so tíðliga, sum vit ofta síggja, er líka sum glansurin farin av pyntingini á jólum, tí tá hevur jólapyntið longu hingið uppi
Finnsson og Frida Jóanesarson Dam, starvast sum ráðgevarar í Kvinnuhúsinum. Teirra royndir siga, at ofta er friðarligt í Kvinnuhúsinum á jólum tí tær flestu ynskja at vera heima um høgtíðina. Í Kvinnuhúsinum [...] gjørt við at hugna um. - Vit gera tey vanligu tingini sum eisini verða gjørd heima, baka og pynta. Ofta er tað so, at tær sum búgva her hava ikki orkuna sum skal til, og tí er tað starvsfólk sum taka sær [...] nógv børn og familjur, sum greiða frá jólunum, og tað eru ikki altíð góð minnir tey hava við sær. Ofta vísir tað seg, at tey harðskapsraktu ikki leita sær hjálp á jólum, men bíða til høgtíðin er av. -
fjasast við ymiskt heimaputl, sum eitt nú binda, hekla, gera sápur og annað slíkt. - Av tí sama er ofta okkurt hondgjørt í pakkunum, sum fara av húsunum. Eg tími ikki at tuska runt fyri at finna gávur ella
Hjelm og leggur afrat, at tey eta dunnu jólaaftan. Hvat verður etið á jólum annars? - Jóladag eta vit ofta fleiri sløg av kjøti, eitt nú svínakamb, rullusteik, lamskjøt, og aðrar tíðir eta vit ræst. 2. jóladag
Stykkið. Vaktleiðarin ger vart við, at bilførarar eiga at hava í huga, at tá tað verður saltað, so er ofta meira seyður at síggja við landsvegirnar, tí seyðurin tekkist saltinum á vegnum. Og so er eisini noterað
i kostar 243.000 um árið og ein í Haraldssundi 122.000 um árið. Talvan yvir eindarkostnaðir hevur ofta við sær, at fólk byrja at tosa um at lata smærru ella í øllum førum smæstu skúlarnar aftur. Men tá [...] meining, tá tað avgjørt eisini hevur eitt virði at ganga í skúla í sínum nærumhvørvi, samstundis sum tað ofta hevur eitt samleika-virði fyri eina bygd. Hinvegin, so skilji eg eisini heilt væl, um tað eru foreldur [...] væl kundu hugsað sær at verið partur av einum størri flokki og einum størri skúla, har møguleikarnir ofta eru fjølbroyttir og tað eru fleiri vinir at velja í. Eitt annað eitt sindur meira banalt er, at allir
seyður sum verður ákoyrdur. Sjálvt um hann kanska reisist aftur og fer humpandi víðari, so liggur hann ofta deyður annað stað seinni. Men um tann, sum koyrir á seyðin boðar frá, so fær bóndin endurgjald fyri