endan fyri at fáa alt at hanga saman, og hon arbeiddi við reingering og øðrum. Petur hevði nógv uppá hjarta í kvøld. Hann er eisini ein sera skemtingarsamur maður og fortaldi um, tá ið buldrini vóru í Vági

ni av Suðuroyarleiðini. Maðurin, sum handaði undirskriftirnar, Fróði Mortensen, hevði nógv upp á hjarta, tá hann saman við nøkrum øðrum, sum komin vóru úr Suðuroy, hitti landsstýrismannin í Tinganesi og

Joensen: Løtunar byrjaðu, tveir dropar, tvey hjørtu, tvey lív. Onnur løtan støðgaði, ein dropi, eitt hjarta, eitt lív. Hvíl í friði, kæri bróður.

hús, tí so illa regnaði tað. Men róp kom í mannamúgvuna, tí vísan var ikki liðug. Tá ornaði eg um hjarta, og tað blíðkaði fyri huganum. Brádliga kom ljóðið aftur, og so settu vit á, har vit sleptu. Tá dansurin

týðingini hjá Steingrími Niclasen: Okkum hjálp á mjáum rásum, styðja oss, á ups og ásum, deyðmøtt hjarta ger tú stilt! Væl á slýgróti oss varða, ugga, tá vit stúrin stara, tú, sum hjálpa kanst og vilt.

hugsa bara um sangirnar »Í skúri«, »Sirkus Tinganes«, »Gubbi og eg«, »Lítli Fuglur«, »Summar«, »Mítt hjarta pumpar fyri tær« og »Ein glavir havnamavir«. Anfinn & Co. spæla sjáldan á konsert, men teir koma

skipa býarkjarnuna, tí tað er eitt so ómetaliga týdningarmikið mál, sum liggur so nógvum fólki nær at hjarta. Vit eiga øll hendan býin og ikki bara ein meiriluti, ið tilvildarliga situr við valdið nú.

dag er ólavsøkan ein siðilig og virðilig hátíð. Tað fegnast vit um, tí einki liggur okkum fremri á hjarta enn breiður trivnaður, har okkurt er til øll. Vegna Tórshavnar kommunu skal eg tí bjóða øllum at

Orð: Snorri Brend (www.folkakirkjan.fo) KONFIRMASJÓN 4 AV 4: - Hetta ørindið hevur altíð ligið hjarta mínum nær! Sunnudagurin 27. mars 1977 var ein stórur dagur í Fuglafjarðar kirkju, tá várkonfirmasjónin [...] fyri at eingin skal taka krúnu tína!” - Ja, sigur Eyðun Andreasen. - Hetta ørindið hevur altíð ligið hjarta mínum nær. Og hetta er í roynd og veru einasta ørindið, sum eg havi dugað uttanat, líka síðani eg [...] konfirmantar. Tá hon sjálv var konfirmerað fekk hon ørindið úr Jóhannes kapittul 14, fyrsta ørindi: ”Hjarta tykkara verði ikki óttafult! Trúgvið á Guð, og trúgvið á meg!” - Eg havi altíð hildið, at hetta er

ina, ið hevur hvokkið okkum upp úr heimføðisligum svøvni. Hann kann harta okkum, men hevur altíð hjarta á á røttum stað sum boðberi við tí rámandi og semjusøkjandi orðinum, men eisini við tí rúmsátta og