lyndi, dugnalig, hóskaði manninum væl, tók sær av hansara ynskjum við yndi, hegnisliga hon byrðina bar, árla á morgni hon ætlanir legði, hvør vaktur fyrst varð til hvat og hví, sendi meg niðan til morgunmannin [...] og hví vakti hon Erling til seinast av øllum, sessaðist við honum køkinum í, hjúklaði um hann og bar honum yndi úr tí lyndi, henni var í? Nú eg tað skilji, sum lívið tað aftnar, hvat hon sá í tær ungdómi
vinstrahallu, VS, sum ynsktu avtaka kongadømið , vildu hava Erling Olsen at loysa drotningina av. Hann bar seg tó undan heiðrinum. Tað kann verða nevnt, at Erling eigur tveir kendar beiggjar. Annar er Olaf
gullkrónurnar í landskappingini. Hann heldur, at hann og liðfelagarnir veruliga royndu sítt besta, men tað bar ikki. Nú fokuserar Erling uppá steypafinaluna ímóti NSÍ á Tórsvølli um seks dagar, og um ikki annað
Ikki skal verða gloymt her, at Dávur var gudsóttandi maður við sterkari gudstrúgv. Tað var tað, ið bar honum uppi bæði í góðum og ringum tíðum. Tað var í hesi trúgv, at hann nú eftir langa og svára sjúkralegu
var fyrsti formaðurin í Nes kommunu, og í tí sessinum sat hann fram til ársenda 1976. Hesin sessurin bar aðrar uppgávur við sær. Eitt nú var Ernst nevndarlimur og formaður í nevndini fyri Kongshavnar Havn [...] foreldrunum. Hóast heilsan hesi seinastu árini ikki hevur verið so góð, sum hon annars hevur verið, so bar tað Ernst til føðingardagin at heilsa upp á nógv fólk, sum komu á gátt hjá dóttrini úti í Forná á Nesi
Heinesen, t.e. Marselius og Stella Kristina, skuldu vera tveir so heilskapaðir persónar, sum tað nú bar til at fáa teir í einum musikkdramatiskum verki. Tey skuldu kennast sum verulig fólk, vera kjøt og
Heinesen, t.e. Marselius og Stella Kristina, skuldu vera tveir so heilskapaðir persónar, sum tað nú bar til at fáa teir í einum musikkdramatiskum verki. Tey skuldu kennast sum verulig fólk, vera kjøt og
Heinesen, t.e. Marselius og Stella Kristina, skuldu vera tveir so heilskapaðir persónar, sum tað nú bar til at fáa teir í einum musikkdramatiskum verki. Tey skuldu kennast sum verulig fólk, vera kjøt og
Heinesen, t.e. Marselius og Stella Kristina, skuldu vera tveir so heilskapaðir persónar, sum tað nú bar til at fáa teir í einum musikkdramatiskum verki. Tey skuldu kennast sum verulig fólk, vera kjøt og
Flest øll munnu hava upplivað hesa kensluna aftan á liðugt verk, at tú tá næstan ikki skilir, at tað bar til. Hóast vit eru so ymisk, sum vit eru og í tí dagliga ósamd um mangt, t.d. um tú trýrt upp á títt
