Og so var tað litfagri trummuleikarin Abe Labroil Jr. Eitt orkuhav, sum minti meira um okkara egna James Olsen enn Ringo Starr. Tilsamans kanska tað besta orkestrið, sum Paul McCartney nakrantíð hevur spælt

síðan tú liggur í slíkari evju og ert misrøkt av fúlasta slag? Hon svarar: Tey eru til arbeiðis. Jamen, hvar eru heilsumyndugleikarnir og heimarøktin? Eg veit ikki, svarar hon. Hon hevur ikki havt skil

meira skitið og ófantaligt ljóð. Rákið hevði eisini síni viðhaldsfólk í Føroyum, og bólkar sum Pearl Jam, Nirvana og aðrir hava kanska sín part av heiðrinum ? ella skyldini ? fyri tónleikaliga samleikan hjá

differentiera ímillum tað at verða ein koloni, og so tað at vera partur av einum ríkisfelagsskapi. Jamen ikki ?á jøvnum føti? sigur onkur; tað meini eg eisini er skeivt, men er bert ein spurningur um pengar

eina byrjan. Men lunkaður sum altíð vil, Javnaðarflokkurin tøva, draga út - fornermisligir vísa á »jamen tit søgdu«.. og »nú er for seint..« -hvat við samfelagnum og tí politikki sum tað so harðliga hevur

og tey ókoppsettu. Fleiri hildu seg enntá hava hjáárin av koppsetingini. Hetta bleiv vart við, at jamen, um tey koppsettu ikki vóru koppsett, høvdu tey ivaleyst verið enn sjúkari og smittað enn meira –

gongur. Russar skulu drepa nógv túsund fólk afturat, áðrenn tað fer at líkjast nøkrum hjá teimum. – Jamen Russland hevur verið í kríggi við so nógv lond, meðan teir hava samstarvað við Føroyar, siga alsamt

bláu? spyrji eg hana. – Tað eru teir við grafitti á. So teir eru bara øðrvísi enn hinir, svarar hon. Jamen ok, so taki eg mær ein sovorðnan. Og eg finni mær eisini ein aftrat, sum eg fylli í súkklukurvuna

Sparikassanum, og rendi elstu fyritøkuna í landinum á húsagang. Á skaldsøguøkinum kann man siga, at “Saga JAM” hjá Høgna Mohr livir upp til kravið, sum bókmentafrøðingurin Georg Brandes á sinni setti, at skaldskapurin [...] stovn í heimbygdini, og hví tann bjarta royndin miseydnaðist, ber til at lesa um í vælaverkinum “Saga JAM”. Men tað tykist, sum journalistikkurin ikki eigur ta sálarligu glóð sum skal til fyri at herja á ta

aftur, og eg standi eina løtu sum kánus. Og nipin eri eg á veg oman trappurar, tá Elinborg rópar: "Jamen, kom inn, ger so væl, og orsaka! Eg mátti fáa Pipp Hans inn í búrið, so hann ikki fleyg út." So sita