grindarakstur, at sýslumaðurin hevur latið teimum eykapart fyri tað. Poul Poulsen heldur, at tað er teirra egna val, at teir hjálpa til at reka grindina. ­ Og at brúka tað sum umbering fyri at fáa eykapart, haldi

fáa vit eitt gott lív, har vit føla gleði, tá vit eru saman við øðrum – og kenna takksemi í okkara egna selskapi? Svarið er, at góða lívið fáa vit við at gerast sjálvglað. Hetta er í hvussu er áskoðanin [...] veruleikanum føla okkum einsamøll saman við okkum sjálvum? Hava vit skomm av okkum sjálvum og okkara egna lívi, eru sannlíkindini rættiliga stór fyri, at vit altíð vilja kenna okkum miseydnað og einsamøll

fram, so er tað hansara fulli rættur at gera sínar egnu viðmerkingar. Tá hann úttalar seg er tað fyri egna ábyrgd og tí hevur Jógvan Mørkøre prinsipielt sæð fullan rætt til at siga hvat hann vil. Tað er umráðandi

Norðdepli, sum avdúkaði minnisvarðan. Fátækt ikki at kenna søguna Osvald er skilamaður og tiltikin á sín egna og lítillætna hátt at røða, siga frá og lýsa persónar og umstøður so nágreinliga og væl, at tað kennist

arbeiðnum við innkomuvegnum til Havnar. “Tey” hava goldið fyri “sítt” samband og nú kunnu “hini” sigla sín egna sjógv, fyri ikki at siga bora og gjalda síni egnu hol. Havi sjáldan sæð eina so opinlýsa avdúking

deyðbóltar fyri at vinna fótbóltsdystir. - Frankaríki spæla ikki fótbólt. Teir verja framman fyri sítt egna mál. Teir skoraðu upp á horna. Tað er skomm. Vit taptu móti einum liði, sum ikki er betri enn vit

undir egið borð – at hava møguleika at keypa sín egna bústað, er eitt tað sum best kann økja um kapitalin hjá tí einstaka. At eiga egnan bústað økir um eins egna kapital yvir tíð, og vil vera tann besta íløgan

dýrur, og haraftrat hava teir heldur ikki latið so væl at honum. Reiðarin sigur, at Pison og Kvik mest egna makrel og nakað av sild. - Tá ið makrelurin er passaligur í stødd, verður hann klovin, og tá er hann

borð’ á føroyskum. Bjartur er ímyndin, likamliggeringin av tráanini eftir at gerast miðdepil í sínum egna lívi. Hann flytir í ein niðurdotnan garð úti í oyðuni. Materielt er tað øgiliga fátæksligt, kroppsliga

veru­lig­an skurð, er tí bullshit supreme. Einasta ivamálið, um nakað, er hvørt tey faktiskt trúgva sínum egna bull­shitti—hvat hevði verið rívan trag­iskt—ella um hetta bara er eitt ómoralskt pret, ein penga­maskina