stóru flutningsfyritøkurnar, útlendsku ferðaskrivstovurnar, íslendingar og VFI, sum skulu lívgast. “Ofta etur hundur, tað hann sjálvur havnar”. - Men at slagsíðan í ferðavinnuuppskotinum fór at vera so ógvuslig

høvdu ikki verið sviknir av einari “Bodega Bouza” afturvið góðum neytakjøti úr Uruguay. Men tað er so ofta, at fjøldin bara hyggur ein veg, og hyggur burtur frá tí, sum er teimum ókent.

skylda vit okkara komandi børnum og barnabørnum at taka støðu til. Sameind og samsint Vit fegnast ofta um, at bretar vóru fyrr enn týskarar í Føroyum undir seinna veraldarbardaga. Vit eru errin av, at

fyrimun frá landinum, tí bilar, ið hava lítið útlát, eru samstundis teir bilarnir, ið brenna minst. Ofta, tá landsstýrið leggur uppskot út til hoyringar, er talan um útvaldar hoyringspartar, men í hesum

sigt áttu vit at sæð øðrvísi profilar, øðrvísi brillur, nýggjar typur og so framvegis. Tað verður so ofta sagt at bankafólk eru grá og keðilig. Hví hava tey fingið ta etikettuna? Blomstraðu tey ikki tá tey

gjørt at leggja niður í fólki virðing fyri bleytu virðunum og øllum lívi. Serliga er tílík kunning ofta vend ímóti yngra ættarliðinum. Eg eri eisini sannførd um, at hevði einki verið gjørt, høvdu lond okkara [...] verri, er sjálvandi, at ikki altíð eru líkindini røtt at fara framvið. Eg havi ikki tal á, hvussu ofta eg higartil havi bremsað niður í 50-60, fyri at hjálpa hinum garvilla framvið. Annars hevði vanlukka

um vit eru so nógv verri enn onnur – men vit hava í Føroyum ofta lyndi til at tosa um hvat vit áttu at gjørt og hvat vit ætla at gera – men ofta mangla handlingarnar aftanfyri. Tað blívur bara tos. Eisini

ætlaði. – Eitt, sum er stuttligt við heimildarfilmum, er, at mann ofta hevur nógvar tankar og hugskot, sum mann vil útvikla og gera. Men ofta er tað filmurin sjálvur, sum fortelur tær, hvat hann veruliga er

útrokningar eru gjørdar fyri at vísa um ein el drivin loysn er “grønari” enn ein diesel loysn. Sum so ofta eru úrslitini rímiliga tengd av hvør hevur bílagt útrokningarnar. Mangar eru óvissurnar, tá ein slíkur

sum barn og sum ungur, til møtir, sum menn hildu, ið komu ferðandi til bygdina. Hesi møtini vórðu ofta hildin í dansistovuni á Eiði. ”Eg minnist tá Andrew Sloan, Jens Klæmint Isaksen og Victor Danielsen [...] við Palla Egholm og konuna kom vend í hjá Jóhannesi viðvíkjandi møtum. Tey næstu tvey árini var hann ofta at síggja til møtir bæði í Pinsameinigheitini, meinigheitshúsinum (gamla meinigheitshúsið) og í Ebenezer [...] norskan prædikumann, sum talaði nógv í Ebenezer, sum kallaðist McKinnon. ”Eg minnist væl, at hann tosaði ofta út frá Efesusbrævinum og at hann einaferð segði: ”Hvis vi ikke havde Efesusbrevet så var vor bibel